Signeersessie van Herman Sandman

Laat nooit een auteur signeren, kreeg ik te horen toen ik twintig (!) jaar geleden met de uitgeverij begon. Daar komen te weinig mensen op af. Dus deed ik van alles met voorlezen, muziek en interviews. En toch wilde ik weer eens iets doen met signeren. Met Simon Vinkenoog  lukte het tenslotte ook (al was het daar ook niet altijd druk) en dat was altijd so wie so gezellig. Freek de Jonge deed het laatst evenaans in Groningen, en daar kwamen maar vijf mensen een boek kopen, wordt gefluisterd. Dat moeten wij toch ook kunnen halen? We hebben dus een target, vanavond bij boekhandel Selexyz Scholtens.

Nog op de middag dat Herman Sandman met De dronken rechtsbuiten de Prijs voor het Beste Groninger Boek 2011 won, werd met Selexyz Scholtens afgesproken dat er een signeersessie zou komen. De boekwinkel maakte een mooi bordje voor de prijswinnaar. Gelukkig was de voorraad van dit boek en van Sandmans nieuwe boek De lange leegte die ochtend net weer gearriveerd; ze vliegen namelijk weg op dit moment (die boeken dus).

 Daar zit je dan te signeren. Lange rijen, maar dan voor de kassa. Herman heeft zelfs tijd om te twitteren.

Hé, daar is Douwe van der Bijl. Die wordt nog met naam en faam genoemd in De lange Leegte. Maar hij heeft de beide boeken dus al. Toch gezellig dat 'ie er is.

Maar het komt goed: eindelijk mag Herman Sandman signeren. En het worden er wel een stuk of wat. In elk geval hebben we ons target gehaald.
Verder vond Herman het een leuke avond. Hij ging naar huis met een verse leesbril en een geschonken exemplaar van The pale king van David Foster Wallace. Zo Veenkoloniaal is hij dus nou ook weer niet.