Dichters in de Prinsentuin 2015

De poëtische staalkaart van Nederland: zo prijst Dichters in de Prinsentuin zichzelf dit jaar aan. En inderdaad: al sinds 1998 biedt het festival podium aan een bijzonder groot aantal dichters. Grote namen stonden er, maar is ook al jaren plek voor de goedwillende amateur. In 2015 vindt het poëziefestival op 17, 18 en 19 juli in Groningen plaats. Kijk snel op hun website en zie welke waaier aan dichters dit jaar gaat optreden.


Wij belichten graag de optredens van stadsdichter Kasper Peters (die open zaterdag in de Prinsentuin) en Leonie Veraar (zaterdag halverwege de middag). Boekhandel Godert Walter is aanwezig met een boekenstand, dus stop wat extra geld bij je. Wijzelf zullen nog wat promotiemateriaal voor De doos van Passage verspreiden.

BBB met Eric Bos

Eric Bos publiceerde onlangs zijn nieuwe roman De kadewachter. Wie niet bij de presentatie aanwezig kon zijn, maar toch een handtekening van Eric Bos wil, kan zaterdag 27 juni nog terecht bij bij boekhandel Godert Walter. Vanaf 16.00 uur is het weer BBB en deze maand is Eric Bos de gast.



BBB staat voor boekenbijpraatborrel, een manier om op ongedwongen wijze te praten over boeken en in contact te komen met een auteur. Lees hier over de BBB. Dit is de laatste editie voor het zomerreces en de laatste in deze vorm. Extra reden voor een bezoekje...


Ingezonden brief Tuitjenhorn

Wat is er aan de hand in een land als een romanschrijver eerder iets over een onderwerp heeft kunnen schrijven dan een onderzoekscommissie? Dat is de strekking de verrassende ingezonden brief afgelopen zaterdag in het Dagblad van het Noorden. De briefschrijver ergert zich over de trage afhandeling van de affaire Tuitjenhorn:


Impliciet is deze brief ook een compliment aan de romankunst en zeker aan De jacht op de klaproos, de recente roman waarmee Paul Gellings de zaak-Tuitjenhorn maar weer een voor het voetlicht bracht.

De jacht op de klaproos is nu ook alweer twee maanden uit. Het leek erop dat begin deze maand het onderwerp dan eindelijk in de tweede Kamer zou worden besproken, maar dat is nu ook al vertraagd. Misschien is er wel sprake van een vertragingstactiek met de hoop dat het grote publiek straks niet meer weet waar het over gaat, en dat de echte verantwoordelijken er dan mee weg komen.

Lees ook:


Schrijver in Venetië

De hoofdpersoon in De kadewachter van Eric Bos is schrijfster. Als ze naar Venetië afreist om de Italiaanse vertaling van haar roman te presenteren, is ze zich er terdege van bewust dat door de tijden heen vele collega’s hun voetsporen in de lagunestad hebben achtergelaten. Zo logeert ze bijvoorbeeld in de hotelkamer waar de Amerikaanse schrijver Henry James overnachtte, ze stapt het hotel binnen waar George Sand haar minnaar Alfred de Musset met een Venetiaanse huisarts bedroog, ze staat op de brug bij het Arsenaal waar de Russische dichter Joseph Brodsky zijn gedichten declameerde. En ze dineert tijdens haar verblijf met een Russische schrijver op het eiland Giudecca.


Alles in Venetië is met kunst en literatuur verbonden, van Thomas Mann tot Ernst Hemingway en, niet te vergeten, Louis Couperus, onze eigen grote schrijver uit Den Haag. Couperus had in Venetië een allesomvattend en griezelig visioen waarin hij de Toekomst geboren zag worden en het Verleden in de afgrond zag verdwijnen. Alleen het Heden gaf troost en houvast.

‘En terwijl ik dit schrijf, omhuivert mij, op nieuw, als toen, de ijskoude angst… Omdat alles vergaat en verbrokkelt, en wég stort in de diepe put des Verledens… Als éénmaal ook zal neêr storten, in een wolk van gouden puin, deze kerk, deze Baziliek, deze wonderbouw: de San Marco…’

Zo reisde de Groninger schrijver Gerrit Krol in ‘Rondo Veneziano’ met Joseph Brodsky mee naar diens laatste rustplaats op het dodeneiland San Michele waar hij sinds 1996 begraven ligt.


‘Het was donker geworden. De maan kwam op. ‘Gaat er nog een boot?’, vroeg ik na enige tijd. ‘Ja’, zei Brodsky, ‘de laatste.’


________________________________________
De kadewachter, roman over Venetië van Eric Bos, is nu verkrijgbaar in elke serieuze boekhandel en kost daar € 14,90. Bestellen via internet kan via de link De kadewachter. Let op: bij de meeste internetboekhandels betaal je een toeslag. Uitgeverij Passage levert de internetbestellingen binnen Nederland zonder extra kosten.

Voetbalverhalen en -liederen in Emmen

Vorig jaar maakten Herman Sandman en Meindert Talma de nodige furore met de Wonderlijke WK Voetbalshow. Eerst speelden ze zo'n twintig keer op Terschellings Oerol (en wisten daar diverse kranten mee te halen), daarna stonden ze nog eens voor tweehonderd bezoekers in Vera in Groningen.

Ook zonder WK blijven de verhalen uit de kelders van het amateurvoetbal van Herman Sandman en verrassende liedjes over voetballegendes van Meindert Talma uitermate geschikt voor een literair programma. Zaterdag 20 juni zijn de heren terug met de voetbalverhalen en -liederen. Dan spelen ze op Zomerzinnen; elk apart overigens Dit literatuurfestival vindt dit jaar in het voetbalstadion van Emmen plaats.


Zomerzinnen is het grootse literatuurfestival van Drenthe dat elk jaar ergens anders in de provincie neerstrijkt. Dit bevordert zeker de gemoedelijke Drentse sfeer van het festival. Inhoudelijk behoort Zomerzinnen al een paar jaar tot de betere literatuurfestivals van het land. Dit jaar gaat het feest dus naar het voetbalstadion in Emmen. Naast Meindert Talma en Herman Sandman meldt het programma voor zaterdagavond:
Renate Groenewold interviewt Bert Wagendorp. Evert ten Napel voelt Michel van Egmond en Wim Kieft aan de tand. Jacques d’ Ancona praat met René Appel en Kees ‘t Hart over toTAALvoetbal. En sportjournalist Arthur van den Boogaard vertelt over zijn nieuwe boek De Nederlandse wielerliteratuur in 60 en enige verhalen,dat de dag ervoor verschijnt.
Huus van de Taol heeft een spannende literaire sportkwis gemaakt.
Maar ook  P.F.Thomése, Annelies Verbeke en Ellen Deckwitz komen.
Het in Emmen gewortelde STEM heeft studenten, gemeentedichters, het Light Verse Collectief, Peter Middendorp en regionale voorlezers uitgenodigd.
Dat Light Verse Collectief is overigens de maker van De dood en het peloton.
Daarnaast zijn er stands, o.a. van Uitgeverij Passage. De voorverkoop is al gestart; bestel je kaartje eenvoudig via deze link.

Trouwens, over De Wonderlijke WK Voetbalshow op Oerol:
VPRO
Volkskrant
Dagblad van het Noorden
Trouw
- Sikkom
- VV Helpman

Bespreek & win

Uitgeverij Passage stelt gratis exemplaren van De kadewachter beschikbaar aan iedereen die over deze roman een recensie wil schrijven.  Bovendien valt er een optreden van de auteur (Eric Bos) te winnen.


Als gebruikelijk verschijnen er van deze nieuwe roman recensie in de reguliere media, artikelen waarvan wij merken dat die door veel lezers nauwkeurig gevolgd worden. Daarnaast bespreken mensen in toenemende mate zelf hun gelezen boek: op een blog, een site, een boekcommunity (Hebban, Wat lees jij, Goodreads, etc) bol.com of Facebook. Voor deze mensen heeft Uitgeverij Passage nu een mooi aanbod: de uitgeverij stelt maximaal twintig recensie-exemplaren beschikbaar voor mensen die ook wel eens een boekbespreking willen schrijven. Enige voorwaarde is een openbare bespreking van De kadewachter van minimaal 150 woorden te plaatsen. Het oordeel over het boek is aan ieder zelf.

Uit deze aspirant-recensenten loten we bovendien iemand die Eric Bos voor een gratis optreden mag uitnodigen. Dat kan bij de winnaar/winnares thuis, of op een andere geschikte locatie.

Meedoen?
Mail dan snel naar Uitgeverij Passage: info@uitgeverijpassage.nl
Let op: aanmeldingen worden op volgorde van binnenkomst gehonoreerd.

Inschrijving Hendrik de Vries-stipendium geopend

De gemeente Groningen bericht:

GRONINGEN – De gemeente Groningen zoekt aanstormend literair talent voor de 2 Hendrik de Vriesstipendia van elk 6000 euro.
De gemeente Groningen heeft het Hendrik de Vriesstipendium ingesteld in 1986. Dit als eerbetoon aan dichter en schilder Hendrik de Vries (1896-1989).


Aanmoedigingsprijs

Het stipendium is een aanmoedigingsprijs voor professionele jonge kunstenaars, bedoeld om hun artistieke ontwikkeling te stimuleren. Het gaat jaarlijks om 2 stipendia van elk 6000 euro.
In het ene jaar richt het stipendium zich op literatuur, en het andere jaar op beeldende kunst. In 2015 is dat literatuur.

Jury

Een jury beoordeelt alle inzendingen en stelt 2 winnaars voor aan burgemeester en wethouders van de gemeente Groningen. De jury beoordeelt de plannen voor nieuw en bestaand werk vooral op artistiek-inhoudelijke aspecten, zoals persoonlijke visie, beheersing van het vak, de plaats die het project inneemt binnen het oeuvre en de haalbaarheid ervan.

Wildvang

De namen van de prijswinnaars worden bekendgemaakt, en ontvangen de stipendia, tijdens het talentevent Wildvang op 12 december in het Centrum voor Beeldende Kunst (CBK). Daar presenteren ook de winnaars van 2014 hun resultaten van de stipendia voor beeldende kunst.
Wildvang is jaarlijks event dat de spotlights richt op het artistiek talent van Groningen. Met muziek, deejays, poëzie en beeldende kunst.


De aanmeldingen moeten voor 15 september binnen zijn. Dit kan via de website van de gemeente Groningen, groningen.nl/cultuur.

Venetië: Acqua Alta

Een van de merkwaardigste verschijnselen in Venetië is de regelmatige overstroming van de stad, de Acqua Alta (Hoog Water). In het voorjaar, tussen februari en april is die het ergst. Het water van de lagune stijgt dan enkele meters, gevoed door het rivierwater van het vasteland.

Ook in de roman De kadewachter van Eric Bos heeft zo’n overstroming plaats. Dat gaat langzaam maar zeker, maar je weet nooit waar het eindigt. Overal liggen stapels planken klaar waarmee snel een verhoogd looppad kan worden aangelegd. Ook worden plastic laarzen uitgedeeld. Soms begint de stad daardoor te stinken.



Het water sijpelt over de marmeren entree van de San Marco naar binnen en vreet aan de muren van de huizen. Iedereen weet: langzaam maar zeker zakt Venetië in de lagunebodem weg. Het ondergangsgevoel waarmee deze stad vaak wordt geassocieerd, hangt mede samen met de ondermijnende werking van het water en het wegzakken van de bodem.

De hoofdpersoon in De kadewachter ondervindt aan den lijve wat een Acqua Alta is. Dat je in paniek kunt raken als je niet meer kunt zien waar de kade eindigt en bijvoorbeeld het Canal Grande begint. Eén stap te ver en je verdwijnt de diepte in. Niemand waagt zich op zulke momenten meer in de op het water uitkomende steegjes. De hoofdpersoon wel, zij is op weg naar een promotieavond in één van de palazzi. Aanvankelijk vol nieuwsgierigheid, maar allengs in paniek, omdat het water haar op de hielen zit.


Overigens heeft een Acqua Alta vier keer per jaar plaats, soms hoog, soms minder. Het water bedekt Venetië bij zulke gelegenheden hoogstens twaalf procent van haar oppervlakte. Maar een griezelig verschijnsel blijft het wel. Ooit zal Venetië werkelijk verdronken zijn.

Venetië: San Giorgo Maggiore

De kerk van San Giorgio de Maggiore staat met zijn kenmerkende campanile (toren) op een eilandje aan de oostkant van het eiland Giudecca. Je kunt er alleen komen met vaporetto lijn 82. De San Giorgio, genoemd naar de Heilige Joris die de draak versloeg, is van de kerken die een rol spelen in De kadewachter van Eric Bos ogenschijnlijk de minst belangrijke. Maar uiteindelijk vervult ze een onverwachte sleutelrol. 



De hoofdpersoon doet het kerkeiland slechts als halte aan, op weg naar Giudecca voor een afspraak. Daardoor ontgaat haar de bijzondere architectuur, voor een groot deel ontworpen door Andrea Palladio in de 16e eeuw, evenals de mysterieuze, bijna wandgrote schilderijen van Tintoretto in het inwendige.

Torens in Venetië willen nog wel eens omvallen. De grote campanile op het San Marcoplein zakte in 1912 zonder waarschuwing in elkaar. In oude boekwinkeltjes in Venetië is na enig zoeken soms een foto of vergeelde ansichtkaart te vinden van de ingestorte toren.

Het noodlot sloeg in 1774 ook toe toen de campanile van de San Giorgio Maggiore naar beneden kwam. In plaats daarvan verrees de 75 meter hoge campanile van waaruit je een prachtig uitzicht over Venetië aan de overkant en, nog iets verder, het dodeneiland San Michele en de andere eilanden, Murano en Burano hebt.


De grote bronzen engel op de torenspits doet dienst als windwijzer. In 1993 stortte deze engel tijdens een storm naar beneden. Die engel werd gerestaureerd en voor de zekerheid ondergebracht in de kerk. Op de spits prijkt nu een goudglanzende kopie die over de lagune uitkijkt.





Lees de uitnodiging voor de boekpresentatie van De kadewachter komende zondag om 14.oo uur. Kun je er niet bij aanwezig zijn, bestel dan alvast een exemplaar van De kadewachter en geniet al volgende week van deze mysterieuze roman over Venetië.

Promotie voor De doos

Tien nieuwe en mooi in een reeks vormgegeven dichtbundels in een cassette uitbrengen: dat is het idee achter De doos van Passage. Dit is ook een manier om de uitgave van poëzie mogelijk te maken. vandaar dat we werken met crowdfunding. Dat doen we op een simpele manier:  je kunt intekenen op De doos van Passage. De bundels gaan los € 19,90 kosten; als je intekent krijg je tien bundels in een fraaie cassette voor slechts € 90,00.

Onlangs startte die intekening en sindsdien druppelen de aanmeldingen binnen. Nu is het tijd wat breder promotie te maken voor De doos van Passage. Daarom gaan we over naar stap twee; we hebben deze ansichtkaarten laten drukken:



Deze kaarten geven dichters en uitgever letterlijk iets in handen om De doos van Passage verder onder de aandacht te brengen. Bijvoorbeeld bij poëziefestivals: momenteel vind je deze kaarten al in de wandelgangen bij Poetry International.

Daarnaast hebben we een opvallende advertentie in de jongste aflevering van het poëzietijdschrift Awater, in dezelfde vormgeving als de kaart.

Opvallend is het groot aantal sympathieke reacties dat we, zowel dichters als uitgever, ontvangen op dit project. Dat is uiteraard heel mooi. Maar het enige wat telt zijn de intekeningen. Dat doe je hier.

Venetië: Spritz

In De kadewachter, de komend weekend te verschijnen roman van Eric Bos, drinkt de hoofdpersoon op een zonovergoten terras in Venetië voor het eerst iets dat haar metgezel heel on-Italiaans Spritz noemt. Spritz is een sterke drank die in ons land als Aperol bekend staat, lang niet in elke dranksuper verkrijgbaar is en die maar heel in de verte de bijzondere sensatie geeft als de Venetiaanse Spritz. Hoe komen de Venetianen aan zo’n Duits klinkende naam?

Het recept lijkt heel eenvoudig. Het bestaat uit Prosecco, evenredig aangelengd met Campari, Aperol of Gran Classico wat een pittige, bittere smaaksensatie veroorzaakt, geroerd in een evengroot deel koolzuurwater. Soms drijft er een halve, dikke schijf sinaasappel in de Spritz.



Elk slokje Spritz veroorzaakt een opklimmende trap van smaaksensatie. Eerst lijkt het op limonade, vervolgens krijgt men een bitterkruidige smaak in de mond, waarna de Prosecco er een champagneachtige roes overheen legt. De limonadesmaak verloochent zichzelf wanneer de Spritz tot slot als in een metamorfose de associatie wekt met gedistilleerde drank.

De hoofdpersoon ondergaat het aanvankelijk als een aangename verfrissing, maar dan stuwt het drankje haar bloed krachtig op alsof Spritz een zusje is van Tequilla. Even verrukkelijk als fataal.

Spritz werd ingevoerd door de Oostenrijkers die in de achttiende eeuw de baas in Venetië waren. Spritz betekent zoiets als ‘sprankeling’ en heette oorspronkelijk Spritzner, een drankje dat voor de helft uit witte wijn en voor de andere helft uit sodawater bestond, waarbij water in witte wijn gespoten werd (spritzen). Er wordt beweerd dat er helemaal geen officieel Spritz-recept bestaat, maar echt of niet echt, het effect in De kadewachter is niet gering.

______________________

Festival in Nuis

Het is festivaltijd: in het dorp Nuis (tussen Groningen en Drachten) vindt op 4 juli het festival Nuisje Boompje Beestje plaats. Daar is een bijzonder aardig programma. Met artiesten als Meindert Talma, Joost Oomen en Lilian Zielstra is de literatuur ook mooi in het programma vertegenwoordigd. Een aanrader dus. Of er ook een boekenstand aanwezig is, vertelt de website niet.

Venetië: San Michele

Het dodeneiland San Michele bij Venetië speelt een sleutelrol in de roman De kadewachter van Eric Bos. De hoofdpersoon presenteert haar nieuwe roman in Venetië en wordt door de verkoopleider van de uitgeverij uitgenodigd het eiland te bekijken. Daar stapt ze dan een heel bijzondere wereld binnen, met grote gevolgen.

Op San Michele wordt slechts bij hoge uitzondering nog iemand begraven. Bijgezet worden in een van de vele knekelnissen of in het colombarium is wel mogelijk.



Tijdens feestdagen als Ognissanti (Allerheiligen) of Il Giorno dei Morti (Allerzielen) varen de levenden per gondel naar het dodeneiland om de zielen van hun doden te gedenken. Ook de gestorvenen werden vroeger per begrafenisgondel naar het eiland vervoerd, die vaak versierd waren met engelen met vergulde vleugels. In deze tijd gebeurt dat met omgebouwde motorboten.

San Michele is ingedeeld in divisies, stukken ommuurde begraafplaatsen zoals nummer IV waar beroemde kunstenaars liggen onder wie componist Igor Strawinsky, choreograaf Sergei Diaghilew, de schrijvers Ezra Pound en Joseph Brodsky.

Het was Napoleon die uit hygiënische overwegingen het zompige eilandje San Christoforo della pace liet verbinden met een aangrenzend eilandje San Michele om er één eiland van te maken. Dat was in 1804 toen de overvolle kerkhoven rond de kerken in Venetië verschrikkelijk begonnen te stinken. De geregelde overstromingen deden daar geen goed aan. In 1836 werd het kanaal tussen beide eilandjes gedempt en de begraafplaats onderverdeeld in typisch Italiaanse grafwanden, gedeeltes voor begrafenissen en een aantal zeer kostbare mausolea.


Op het eiland staat de kerk San Michele in Isola met de kapel waarin de hoofdpersoon in De kadewachter een heel bijzondere ervaring heeft die de rest van haar verblijf in Venetië sterk zal beïnvloeden.

_________________________________
Op zondag 14 juni presenteren we De kadewachter in Pictura in Groningen. Lees hier de uitnodiging. Iedere liefhebber is welkom, toegang is gratis.

Eerste redactie De doos

Hoewel nog lang niet zeker is of De doos van Passage er wel komt, zijn we toch maar bezig met de voorbereidingen ervan. Het is de fase van het belangrijkste onderdeel: de redactie van de bundels. Ronald Ohlsen was gistermiddag het eerst aan de beurt met zijn manuscript.


De redactie van De doos is overigens ook de laatste activiteit van Willem Jan van Wijk (rechts op de foto) als poëzieredacteur. Dit redactieoverleg met Ohlsen verliep soepeltjes en snel. Als altijd had Van Wijk bijzonder waardevolle opmerkingen, maar in dit geval dus niet heel erg veel.

Wil je dat die bundel van Ronald Ohlsen samen met negen andere daadwerkelijk gaat verschijnen? Ondersteun dan De doos van Passage door nu in te tekenen. Volg de link voor meer informatie.

Boek nummero 300

ISBN 978 90 5452 300 0 staat er op de achterzijde van De kadewachter. Als je dan weet dat de cijfers van de barcode aangeven dat 978 staat voor een boek,  90 voor de landcode voor Nederland, 5452 voor Uitgeverij Passage, 300 het volgnummer is en de 0 een controlecijfer, dan is De kadewachter van Eric Bos dus de driehonderdste uitgave van Uitgeverij Passage.


Nou ja: eerlijk gezegd wel met een kleine slag om de arm. In het archief op de website staat de volledige lijst van gebruikte ISBN's van Uitgeverij Passage, en dan blijkt dat er hier en daar nog wel een nummertje ontbreekt...

Maar als liefhebber van ronde getallen beschouw ik De kadewachter dan toch officieel als driehonderdste uitgave (later dit jaar tellen we alweer door tot 317). Voor alle bezoekers aan de boekpresentatie is er vanwege deze heugelijke mijlpaal een presentje, een presentje dat uiteraard prima past bij de sfeer van de middag.

Groter feest wordt het volgend jaar. In 2016 bestaat Uitgeverij Passage namelijk 25 jaar. Tijd om het daar in de altijd genoeglijk samenkomsten met auteurs ook eens over te gaan hebben...

Tips De nacht van kunst & wetenschap

Met meer dan 150 programmaonderdelen kun je gerust stellen dat komende zaterdag De nacht van kunst en wetenschap werkelijk losbarst in Groningen. Zie de site en het alom verkrijgbare programmaboekje voor de details over het gevarieerde programma.



Met zo'n ruim aanbod is het verstandig wat tips te geven. En hier zijn dat uiteraard literaire tips:

- op papier lijkt het aantrekkelijkste literaire onderdeel  Ladies of Poetry. In het Noordelijk Scheepvaartmuseum (Achterkamer 2) treden drie vrouwelijk dichters uit Groningen op: Renée Luth, Pauline Sparreboom en huisdichter Jephta de Visser.
- verder zijn Kasper Peters en Joost Oomen de hele avond actief op de Tuigzolder van hetzelfde Scheepvaartmuseum. Die brengen een voorstelling over de zee, de zee en niets dan de zee
- verrassend is het optreden van Doeko Bosscher samen met Swinder. In de Curatorenkamer van het Academiegebouw praten en zingen zij vanaf 21.15 over het Grunnens Laid
- Martin Lindeboom gaat zwaarden smeden om 22.00 uur in het Universiteitsmuseum, waar hij de rest van de avond samen met stadsarcheoloog Gert Kortekaas verschillende programmaonderdelen heeft.
- het praatprogamma Stand van de Stad strijkt deze avond neer in Het Buro van Groninger Forum Bibliotheek en heeft daar o.a. Leo Blokhuis, Arjen Lubach en Peter Middendorp te gast (hele avond verschillende gasten).
- om middernacht praat Arjen Lubach in de aula van het Academiegebouw over 'verandering'.

Etcetera, zullen we maar zeggen... Een prettige Nacht toegewenst.

Venetië: vaporetto

Het klinkt naar lawaai, het woord vaporetti. Ondanks allerlei maatregelen om het milieu in en rond Venetië te ontzien, knetteren deze gemotoriseerde busboten lustig door het water van het Canal Grande en rond het eiland. De vaporetto is slechts één van de vele soorten watertransportmiddelen in de lagunestad, naast roeibootjes, motorboten, vrachtschuiten, platbodems, veerboten, watertaxi’s, politieboten, ambulances en begrafenisbootjes.

In deze tijd doet een ander varend verschijnsel haar intrede, de enorme cruiseschepen die tussen de eilanden Venetië en Giudecca schuiven, van een omvang waarbij de stad met torens en al in het niet verdwijnt.


De vaporetti zijn een typisch Venetiaans verschijnsel waar alle vervoer over het water gaat. In vroeger eeuwen arriveerden elke ochtend de zeilboten met hun roodbruine zeilen, afkomstig van buureilanden als het Lido, Burano en Murano om vlees, vis en groente in de stad te brengen.

>Wie zich snel van de ene wijk naar de andere wil verplaatsen, kan niet om de vaporetti heen. Ze vormen zelfs de verbinding met andere eilanden, hoewel ook grotere boten voor de toeristen worden ingezet. Die mogen echter niet door het Canal Grande omdat ze teveel golfbeweging veroorzaken.

>De naam vaporetto betekent eigenlijk ‘kleine stoomboot’ omdat ze in vroeger tijden door stoom werden voortbewogen. De Venetianen noemen hun vaporetti liever Batèo, een woord dat verwant is aan het Franse ‘bateau’ voor boot. De vaporetti kennen een 24-uurs dienst, wat belangrijk is voor wie tot in de late uurtjes moet werken of ‘s nachts nog naar huis moet.




In De kadewachter wordt uiteraard ook ruim gebruik gemaakt van de vaporetto. Een enkele keer neemt een nachtelijk tochtje met de vaporetto echter griezelige vormen aan, zo ervaart de hoofdpersoon in De kadewachter.
____________________________________________

In Groningen geen ov over het water. Maar we zullen bij de boekpresentatie van De kadewachter wel andere dingen regelen om in Venetiaanse sferen te komen. Wees van harte welkom op deze boekpresentatie op 14 juni.

Groningen als thrillerstad

Juni is traditioneel de Maand van het Spannende Boek. Dit jaar is het thema 'Plaats delict' en dus is er aandacht voor plekken waar in boeken misdaden zijn beschreven. In Groningen zijn er liefst twee schrijvers die hun boeken op herkenbare plekken in de stad hebben laten spelen, die dus Groningen als thrillerstad presenteren. Met deze auteurs organiseert boekhandel Van der Velde in samenwerking met Uitgeverij Passage op zondag 21 juni twee wandelingen.


Lupko Ellen beschrijft in zijn literaire thriller Moddergraf het zogeheten A-kwartier in de stad. Daarheen leidt hij deze middag zijn publiek en staat stil bij locaties die in zijn boek een rol spelen zoals de Benzinebar en de plek van het persbureau waar Ludde Menkema werkzaam is.

Lilian Schneider debuteerde vorig jaar met Aquamarijn, ook al een thriller die herkenbaar in de stad Groningen speelt. Zij loopt met haar groepje via de Folkingestraat naar het Trompbruggetje, waar zich in het boek een dramatische scene afspeelt. Ook op de terugweg wordt gestopt bij een aantal plekken die in haar boek voor komen.

Beide wandelingen starten zondag 21 juni om 13.00 uur bij Van der Velde aan het A-Kerkhof. Bij terugkomst in de winkel lezen Lupko Ellen en Lilian Schneider voor uit nieuw (!) werk. Daarna is er gelegenheid tot signeren.

Beide wandelingen laten Groningen zien zoals je het nog nooit zag. Geef je wel even van te voren op bij Boekhandel Van der Velde, A-Kerkhoff. Er kunnen per wandeling namelijk maximaal 25 deelnemers mee. Deelnamekosten zijn € 5,00, een kopje koffie inbegrepen.