Verwacht 6: Paul Gellings

Een bekende naam is belangrijker dan kwaliteit. Zo lijkt het te werken in de literatuur, bij de krant, in de wereld van de tv-shows. Paul Gellings schreef er een satirische roman over. Die gaat in november bij Uitgeverij Passage verschijnen



Paul Gellings: De wereld als leugen (roman)

Een gemarginaliseerde schrijver beleeft tijdens het boekenbal een romance met de bekendste talkshowhost van het land en wordt vervolgens tot haar biograaf bestempeld. Deze liefdesgeschiedenis is tegelijk een satire op de hedendaagse literaire wereld, waarin ook redacties van kranten en talkshows grondig op de hak genomen worden.

Niet de literaire kwaliteit, maar de bekendheid of de mediastatus van de schrijver is vaak doorslaggevend voor succes. Hoofdpersoon Milan Hartwich is schrijver van een klein maar fijn literair oeuvre, dat echter grotendeels onbelicht is gebleven. Wanneer hij van Amsterdam verhuist naar een dorp in de provincie kan hij bij de regionale krant als columnist aan de slag. Al snel blijkt de hoofdredactie een dubbele agenda te hebben. Steun vindt Milan niettemin bij Tijl Kramer, de schrijver-journalist van de oude stempel die voor dezelfde krant werkt, een notoire dwarsligger met wie hij het aan het einde van de middag in een café lekker kan  slempen. Intussen is hij  begonnen aan zijn biografieopdracht, maar als hij daarmee naar buiten komt, ontmoet hij niet alleen scepsis en regelrechte afwijzing, hij dreigt het ook nog eens met een maffia-achtig milieu aan de stok te krijgen. Lukt het hem uiteindelijk daaraan te ontsnappen? Dat is de vraag.

Paul Gellings leidt de lezer met subtiele spot door dit verhaal. Daarbij bedient hij zich van goed gedoseerde hilariteit, ironische literatuurbeschouwingen, sprookjesachtige elementen en een verbijsterende inkijk in criminele activiteiten.

De wereld als leugen is een even bijtend als vrolijk boek.

ISBN 97890 5452 362 8 / NUR 301 / 250 pagina’s / 12,5 x 20 cm / € 18,90
Omslag: Ruurd de Boer, DBDdesign

Presentatie donderdagavond 15 november bij Waanders in Zwolle.

Verwacht 5: lekker eten op z'n Gronings

Hans Donderwinkel kennen we nog van het succesvolle boek Gronings eten (let op: nog slechts enkele exemplaren verkrijgbaar) en nu richt hij zich voor een nieuw boek op moderne toepassingen van streekproducten uit de provincie Groningen. Lekker Gronings wordt een kookboek inclusief dronefoto's en veel meer verrassingen.


Uit de aanstaande folder van Uitgeverij Passage:

Hans Donderwinkel: Lekker Gronings - Hippe gerechten met eerlijke streekproducten.

Streekproducten zijn weer helemaal in. Logisch, want consumenten kiezen steeds bewuster voor duurzaamheid en eerlijke en vaak biologische producten uit eigen omgeving. 

Lekker Gronings presenteert 40 nieuwe, hippe recepten met streekproducten uit Groningen. Er is ook aandacht voor de producenten (o.a. boer Geert, bekend van Boer Zoekt Vrouw) en hun inspanningen om tot betere producten te komen. 

Uiteraard is een aantal recepten in Lekker Gronings vegetarisch en daarnaast zijn er ook invloeden van buitenaf merkbaar. Zo kent het boek een fraai recept voor Syrische kip.

Deze recepten zijn geschreven door Hans Donderwinkel, de schrijver van Gronings eten (6000 ex. verkocht), dat meer een boek was over de geschiedenis van en achtergronden bij de Groningse keuken. Donderwinkel heeft bij het ontwikkelen van deze nieuwe recepten hulp gehad van koks die ook enthousiast met streekproducten bezig zijn.


ISBN 97890 5452 360 4 / NUR 442 / 64 pagina’s / 21 x 21 cm / geïllustreerd in kleur / € 15,00
Vormgeving: Joppe van der Spoel
Verwacht: november








Verwacht 4: bundel van Kasper Peters

Schrijft Kasper Peters nou kindergedichten of juist niet? Wij vinden dat eigenlijk niet zo'n relevante vraag en we zijn juist heel blij dat Kasper poëzie zoveel mensen aanspreekt. Ook als stadsdichter van Groningen (2015-2016) viel Peters op door zijn bijzondere enthousiaste manier van poëzie brengen, ook aan jeugdigen. In een hokje past hij nooit.

Wel hoog tijd om weer gedichten van Kasper Peters in een bundel uit te brengen, zijn vierde bundel alweer. Vogelzwemvliegvis gaat de bundel heten, een titel om even op te oefenen. Het wordt een prachtbundel, natuurlijk vanwege de flitsende poëzie van Kasper, maar ook vanwege de vormgeving en illustraties van Anne Caesar van Wieren (ook bekend van zijn illustraties voor NRC Handelsblad). En de bundel verschijnt voor de Kinderboekenweek.


ISBN 97890 5452 359 8 / NUR 306
gebonden en full color / 64 pagina's / 15 x 20 cm / € 18,90
vormgeving en illustraties: Anne Caesar van Wieren
presentatie: zondag 23 september bij Speeltuinvereniging Oosterpark, Resedastraat 2A, Groningen

Kasper Peters Vogelzwemvliegvis verschijnt bij Uitgeverij Passage.

Verwacht 3: historische roman van Marcel de Jong

Een historische roman is echt geslaagd als die aansluit bij actuele discussies, bij debatten die momenteel gaande zijn. Dat doet De Afscheiding van Marcel de Jong zeer zeker. Hij vertelt over de scheuring in de eenheidskerk in 1834, afwisselend vanuit het perspectief van Hendrick de Cock uit Ulrum en Luitsen Dijkstra uit Smilde. De link met hedendaagse discussies valt de lezer al snel op. De schrijver velt zelf geen moralistisch oordeel, het is aan de lezer te bepalen wie hij steunt en tot hoe ver.

Onder de omslagafbeelding de tekst waarmee we De Afscheiding in de najaarsfolder van Uitgeverij Passage aankondigen.


Marcel de Jong: De Afscheiding (roman)

‘U zaait haat en verdeeldheid.’
Dit is een historische roman over de kerkstrijd in 1834 die totaal uit de hand liep. Het is een bizarre geschiedenis over de strijd tussen een strenggelovig volk en een liberale elite. Een strijd tussen arm en rijk, tussen kerk en staat. Maar het verhaal gaat ook over nu. Dit boek laat je nadenken over de vrijheid van meningsuiting en over allerlei andere hedendaagse discussies.

Hendrik de Cock kwam rond 1830 als predikant in het dorpje Ulrum terecht. Hij merkte al snel dat zijn preken niet aansloegen bij het gewone volk. Hij greep terug op orthodoxe geloofsregels. Daar had hij wel succes mee, althans bij de armere delen van het volk, niet bij de elite. Voor politici, bestuurders en kerkelijke leiders was De Cock een onrustzaaier.

Maar de aanhang van De Cock groeide snel. De allerarmsten in de samenleving voelden zich door hem begrepen. Eindelijk was er iemand die naar hen luisterde. De armen kwamen opeens openlijk op voor hun geloof. Tot frustratie van de elite. Die wilde rust en eenheid, geen volk dat in opstand kwam. De Cock en zijn volgelingen werden daarom keihard aangepakt.

Het maakte De Cock alleen maar populairder. De strijd ontspoorde volledig, een kerkscheiding was onvermijdelijk en dit leidde tot het ontstaan van de Gereformeerde Kerk.

De Afscheiding is bijna te absurd om te geloven. Toch is de roman gebaseerd op waargebeurde feiten; de auteur heeft zich uitstekend gedocumenteerd. Marcel de Jong heeft het verhaal vol vuur en snelheid opgeschreven. De gebeurtenissen zorgden ervoor dat Thorbecke de gelijkheid van alle godsdiensten in de grondwet van 1848 opnam. Zo stonden De Cock en zijn volgelingen ook aan de wieg van het moderne Nederland.

ISBN 97890 5452 36 1 / NUR 301 / 368 pagina’s / 12,5 x 20 cm /  € 19,99 /
omslag: Nadeschda Broere

presentatie 12 oktober in de kerk van Ulrum, lees de uitnodiging hier.


Verwacht 2: Nick ter Wal over Ferdinand Langen

Nick ter Wal won vorig jaar het Hendrik de Vries-stipendium van de gemeente Groningen voor zijn plan een boek te schrijven over Ferdinand Langen. Daar is hij nu druk mee bezig, getuige ook dit filmpje. In december verschijnt De schrijfmachine bij Uitgeverij Passage en in de najaarsfolder gaat dat aldus beschreven worden:


Nick ter Wal: De schrijfmachine - over Ferdinand Langen

Op 20 juli 2016 overleed Ferdinand Langen, toen de oudste nog levende schrijver van Nederland. Nick ter Wal erfde zijn Smith Corona, de elektrische schrijfmachine waar Langen altijd op had gewerkt.

Ferdinand Langen debuteerde in de oorlogsjaren, maar hield begin jaren zestig op met schrijven. Met publiceren, althans. Hij maakte carrière in marketing en reclame. Het oeuvre van Ferdinand Langen verdween in de mist van de tijd. In de biografieën van Simon Carmiggelt, Lucebert en Gerard Reve werd Ferdinand Langen een voetnoot.

In De schrijfmachine staat de Groninger schrijver zelf centraal. Ter Wal beschrijft Langens entree in de literatuur, onderzoekt het succes van diens humoristische romans en ontdekt welke impact de Tweede Wereldoorlog op Langens leven en werk heeft gehad. Een belangrijke bron voor het verhaal is de omvangrijke briefwisseling die de dertigjarige debutant en de negentigjarige mastodont hebben gevoerd. De schrijfmachine is een persoonlijke biografische schets, geschreven op Langens eigen schrijfmachine.

Nick ter Wal (1983) is antiquaar, tijdschriftredacteur en, volgens het Dagblad van het Noorden, ‘specialist literair erfgoed’. Sinds 2008 verschijnen zijn notities over boeken op de veelgelezen website Artistiek Bureau. Het door hem samengestelde brievenboek De kunst is mijn slagveld van Nanne Tepper kreeg in 2016 veel lof.

ISBN 97890 5452 364 2 / NUR 321 / 60 pagina’s / 15 x 20 cm / € 14,50
Vormgeving Jelmar Geertsma
presentatie 15 december tijdens festival Wildvang te Groningen

Verwacht 1: nieuwe thriller van Lilian Schneider

De komende zomerweken gaan we via dit blog zo langzaam aan bekend maken welke nieuwe boeken er dit najaar bij Uitgeverij Passage zullen gaan verschijnen. In totaal staan er voor de periode van september tot en met januari acht nieuwe titels in de planning. Alhier de komende tijd meer informatie over deze nieuwe uitgaven.

Op zondag 2 september presenteren we Een wreed voorjaar, de nieuwe thriller van Lilian Schneider. Zie vooral ook het Facebook-evenement.


Moord in Appingedam


Wanneer bedrijfsrechercheur Lena Schier op een ochtend tijdens het hardlopen het lijk van haar onenightstand Aref aantreft op de vloer van de muziekkoepel achter de kerk in Appingedam, wordt haar rustige leven wreed verstoord. Al snel wordt duidelijk dat Aref door een misdrijf om het leven is gekomen.

Niet veel later wordt Lena door haar zus Sara gevraagd om te helpen bij het zoeken naar Fee, een goede vriendin die is vermist. Er zijn meerdere aanknopingspunten: welke rol speelt Fee’s psycholoog Joost Bergman? Hoe betrouwbaar is haar buurman en tevens goede vriend Luuk? En wat heeft zakenman Jan-Willem Wolderingh te verbergen? Hebben deze mensen misschien ook iets te maken met de moord op Aref?

Lena duikt in de zaak en ontdekt dat zij allen iets te verbergen hebben en dat de dader wellicht dichter bij huis moet worden gezocht dan men denkt.

Moord in Appingedam! In Een wreed voorjaar wordt een historisch stadje in het noordoosten van Groningen het toneel van fraude, ontvoering en moord. Het verhaal gaat over bedrog, loyaliteit en het goed dat soms het kwaad kan zijn. 

Lilian Schneider: Een wreed voorjaar; ISBN 97890 5452 358 1 / 232 pagina's / € 17,50. 

Wees welkom bij de boekpresentatie op 2 september, lees dan dit bericht.

Alvast een exemplaar bestellen? 

Mail dan je bestelling en adresgegevens naar info@uitgeverijpassage.nl. Of bestel bij je lokale boekhandelaar.

Zomerlezen

Dit is een mooie zomer om lekker te lezen., of je nou op vakantie gaat of lekker thuisblijft. We nodigen je dan ook uit eens lekker te struinen in de boeken van Uitgeverij Passage op www.uitgeverijpassage.nl


Op de uitgeverij zijn we druk bezig met de voorbereidingen aan boeken die na de zomer zullen verschijnen, de zogeheten najaarsaanbieding. De komende weken zullen daarover op dit blog de nodige berichten verschijnen.

Bundels voor de Prinsentuin

Zojuist even bij boekhandel Godert Walter langs geweest om drie dichtbundels uit het fonds van Uitgeverij Passage af te leveren. Deze boekhandel verzorgt al weer een jaren de puike poëziestand bij Dichters in de Prinsentuin  (volg link voor het volledige programma), en dat festival vindt komend weekend alweer voor de 21e keer plaats (zaterdag en zondag vanaf half twee in de Prinsentuin)

Het gaat om deze boeken:


Sacha Landkroon treedt zaterdagmiddag op in de Prinsentuin. Karel ten Haaf en Joost Oomen staan zondagmiddag geprogrammeerd.

Als bezoeker aan een gratis poëziefestival wil je natuurlijk laten merken dat poëzie niet voor niks hoeft en koop je een boek bij de stand van Godert Walter. Kun je niet komen, of wil je in alle rust bundels bekijken, dan nodigen we je van harte uit rond te dwalen op de poëzieafdeling van onze nieuwe website.


Laatste Kool & Veenstra

Afgelopen zaterdag stond de laatste column Kool & Veenstra in de krant. Zes jaar lang hebben Jan Veenstra en Marga Kool gezamenlijk columns geschreven voor de weekendbijlage van het Dagblad van het Noorden. De laatste is nu geplaatst en die ging vergezeld van een interview door Inki de Jonge. Nu rest ons nog het boek:


Het heen en weer is te koop in de boekhandel en via onze website.
Kool & Veenstra is afgesloten, maar van Jan Veenstra en Marga Kool gaan we zeker meer lezen.


Interview met Anton Scheepstra

Janine R. Mooij liep het afgelopen half jaar stage bij Uitgeverij Passage. Die periode sluit ze vandaag af met dit interview.


Over Uitgeverij Passage
In plaats van een informatief stukje over Uitgeverij Passage van het internet te plukken en te parafraseren, leek het mij interessanter om Anton Scheepstra, de man achter Uitgeverij Passage, te interviewen. Dit interview vond plaats op de ochtend van 11 juni jl. Zijn antwoorden op mijn vragen heb ik hieronder uitgewerkt, voornamelijk geparafraseerd, aangevuld met hier en daar een citaat.

Wat heb je waar gestudeerd en waarom?
In de jaren ’80 studeerde Anton Nederlands in Groningen. Deze studiekeuze kwam voort uit een liefde voor literatuur, schrijvers. Tijdens zijn studie is hij zich gaan interesseren voor het boek als product en las daarom veel over vormgeving, typografie, drukken en uiteindelijk ook de werking van het boekenvak.

Ben je daarna meteen uitgever geworden?
Ten tijde van zijn afstuderen was er geen uitzicht op betaald werk en dus werd Anton vrijwilliger bij Stichting Uitgeverij Xeno; zijn eerste stap in de uitgeverswereld. Na daar een jaar werkzaam te zijn geweest, kreeg Anton een baan op de Laboratoriumschool te Leeuwarden aangeboden. Hoewel hij het werk als docent met plezier deed, leek het hem al gauw geen baan voor de rest van zijn leven; het boekenvak bleef zijn interesse houden.
Het idee van een eigen uitgeverij ontstond bij Stichting Uitgeverij Xeno, waar Anton als bestuurslid en later zelfs als voorzitter nog altijd deel van uitmaakte. Hij merkte daar dat er in Groningen veel gebeurt en dat er veel mensen bezig zijn met iets waar je een boek van zou kunnen maken. Samen met een paar andere vrijwilligers wilde hij dan ook Xeno professioneler aanpakken, dan wel zelf een professionelere uitgeverij beginnen. Tegelijkertijd werd duidelijk dat hij het komende jaar minder uren zou kunnen werken bij de Laboratoriumschool.
Anton liet er geen gras over groeien en volgde een cursus Begin je eigen bedrijf bij de Kamer van Koophandel. Op de laatste dag moesten alle deelnemers een bedrijfsplan presenteren aan mensen die dergelijke plannen normaalgesproken keuren; ‘Al die businessplannen die gemaakt werden, ja, die werden afgebrand. Op één na: die van mij.’ Die bevestiging was voor Anton het laatste zetje in de rug.
Hij nam ontslag voor de uren bij de Laboratoriumschool die hij het jaar daarop hoogstwaarschijnlijk zou moeten inleveren, zodat hij de vrijgekomen tijd kon besteden aan de uitgeverij. Dit werd een eenmansbedrijf, want de andere vrijwilligers van Xeno deinsden terug voor de onzekerheid; ‘’t Kwam erop neer dat ik toen in m’n eentje ben begonnen, met twee boeken, en nu is het 27 jaar later.’

Hoe ben je je uitgeverij daadwerkelijk begonnen en wat was het eerste boek dat je uitgaf?
Antons uitgeverij begon low-profile, vanuit zijn eigen huis. Hij was nog altijd bestuurslid bij Stichting Uitgeverij Xeno en daar kwam iemand binnenwandelen met het manuscript voor een kroegenboek over Groningen. Deze persoon vond geen gehoor bij Xeno, maar Anton dacht: ‘Hee! Dat is een goed boek om mee te beginnen!’ Het bleek een succes, want in de loop der jaren heeft hij er 10.000 exemplaren van verkocht.
Hoewel hij in eerste instantie uitging van non-fictie, betrof het tweede boek van Uitgeverij Passage een roman van Alex Bosboom. Dit verkocht wat minder; Anton merkte dat literatuur een wat moeilijker genre zou zijn dan non-fictie. Desalniettemin was dat voor hem geen reden om in het vervolg van fictie af te zien.

Vanwaar de naam ‘Passage’?
Toen Anton zijn uitgeverij wilde registreren, bleek aan de balie dat de naam die hij oorspronkelijk in gedachten had reeds in gebruik was; zijn bedrijf werd voorlopig geregistreerd als Uitgeverij Scheepstra.
Op weg naar huis bedacht hij zich dat hij nog wat ontwikkelde foto’s van een trip naar Brussel moest ophalen. Eenmaal thuis, bij het bekijken van die foto’s, verwonderde hij zich wederom over de mooie passages aldaar… ‘Passage!’ Anton kon weer terug naar de balie.

Hoe heb je je weg vervolgd?
Anton had als doel ‘boeken die wel uit Groningen komen toch een landelijk platform bieden’; ‘ik heb een landelijke uitgeverij, die toevallig in Groningen zit.’ Met die reden heeft hij zich dan ook meteen aangesloten bij diverse landelijke organisaties, zoals het Centraal Boekhuis.
Hij had reeds gemerkt dat allerlei mensen in Groningen literair actief zijn en toen hij naar buiten kwam met zijn plannen voor een uitgeverij voor ‘goeie non-fictie en literatuur als dat kan,’ kwamen deze mensen als vanzelf op hem af. Hij sprong klaarblijkelijk in het gat dat er aan de aanbodzijde bestond.
In andere gevallen stapte Anton zelf op auteurs toe, onder andere op Meindert Talma. In een interview gaf deze muzikant te kennen graag nog eens een boek te publiceren, waarop Anton hem een brief stuurde om hem te laten weten dat hij dat boek te zijner tijd graag zou uitgeven. Inmiddels heeft Uitgeverij Passage vier boeken van Talma in het fonds.
Eveneens belangrijk voor de positie van Antons uitgeverij was het project Schrijver & caravan; twee auteurs kwamen met het idee om een caravan te verhuren aan auteurs tegen betaling van één A4’tje per nacht en daar een tijdschrift bij te maken. Veel toen nog beginnende auteurs namen plaats in de caravan: ‘Ronald Giphart, Tommy Wieringa, die hele generatie.’ Schrijver & caravan kon op een ‘enorme publiciteit’ rekenen; ze waren te gast in radioprogramma’s, stonden op de voorpagina van de Volkskrant, reisden langs verschillende festivals en stonden op het podium in de Stadsschouwburg. De naam Passage viel daardoor uiteraard ook op.
Het tijdschrift heeft slechts 6 nummers gekend. De redactie, die als grap was begonnen, was niet voorbereid op zoveel succes; men hield ‘hilarische vergaderingen’, maar was helaas minder bedreven in de logische aanpak van het project. Voor het tijdschrift mocht iedereen teksten insturen en dat gebeurde ook, ‘massaal.’ Schrijver & caravan groeide de initiatiefnemers helaas boven het hoofd.
Het verhaal maakt bij Anton veel anekdotes en een brede lach los. ‘’t Is gewoon wel legendarisch geweest; mensen hebben het er nog steeds over. ’t Was knettergek. […] Kortom: ’t was een puinhoop, maar ’t was wel legendarisch. Alleen vanwege die puinhoop is het dus een beetje misgegaan.’

Hoe steekt je bedrijf in elkaar? Jij bent de baas en dan…? Hoe zit het met redactrice Roos en je vormgevers?
In principe zijn alle mensen die voor Anton werken – redactrice, vormgevers, fotografen, tekenaars – zzp’ers en bekijkt hij per project/boek wie van hen een bepaalde taak het beste tot uitvoering kan brengen. Daarnaast doet Anton een hoop werk ook zelf. In dat opzicht is hij zijn enige ‘vaste werknemer’.
Redactrice Roos is ‘vast in dienst’ in de zin dat zij de enige is die het redactiewerk voor haar rekening neemt. Ze doet dat op freelancebasis. Alleen de regiovertegenwoordiger en de landelijke vertegenwoordiger krijgen maandelijks betaald. 

Hoe zou je Uitgeverij Passage omschrijven? Waar sta je voor? Je zei net al iets over boeken uit Groningen een landelijk platform geven…
‘Een landelijke uitgeverij die uit Groningen komt, dat ben ik nog steeds.’ Anton geeft, ondanks de verkoop die moeilijker bleek, behoorlijk veel literatuur uit en tot zijn eigen verbazing zelfs poëzie, een nog moeilijker genre dan literatuur. Het derde boek dat hij uitgaf was een bundel van het drietal performancedichters Triade, waarvan hij uiteindelijk alle 1.000 exemplaren, het laatste deel tegen gereduceerd tarief, wist te verkopen. (Dit is het punt waarop Anton en ik constateren dat zijn eerste drie boeken een weerslag vormen van wat Uitgeverij Passage aanbiedt; non-fictie, literatuur en poëzie.)
Anton noemt zijn uitgeverij ‘eigenzinnig’. Hij zoekt graag contact met auteurs die niet mainstream zijn, maar op hun eigen manier bezig en grote waardering ontvangen van journalisten en medeschrijvers. Het publiek is vaak wat lastiger. Hij geeft de wat moeilijkere schrijvers uit; ‘Zeker bij schrijvers kijk ik veel meer naar een eigen geluid dat ze hebben dan van is dat nou volgens bepaalde normen goeie literatuur ofzo; die normen geloof ik niet zo in. Ik vind het belangrijkst dat iemand een eigen stem heeft. Dan is het goeie literatuur.’
Zijn visie met betrekking tot non-fictie ligt in het verlengde daarvan. Dat genre is bij Uitgeverij Passage wat breder, omdat het voornamelijk afhankelijk is van het aanbod, van waar men zoal mee bezig is. Anton noemt het recent uitgekomen boek Tiemen: melkboer van ’t Hogeland als voorbeeld: het gaat over een Gronings onderwerp, te weten de vader van de schrijfster, die melkboer was in Middelstum, maar het is landelijk uitgezet, als de geschiedenis van de melkboer.

Waar ben je het meest trots op als het aankomt op je werk als uitgever?
Anton is trots op wat hij heeft opgezet, op zijn werk als uitgever als geheel, op de afgelopen 27 jaar dat het hem met Uitgeverij Passage is gelukt. Het 25-jarig bestaan van zijn uitgeverij was het moment waarop hij dacht: ‘wat er nu ook gebeurt, ookal had ik een maand daarna niet meer bestaan of was ik failliet ofzo, dan nog: ik heb dat 25 jaar gedaan, en nu al 27 jaar, dus waar hebben we het over?’
Hij zou met geen mogelijkheid kunnen zeggen welk boek hem het meest trots maakt, want ieder boekt gaat gepaard met een eigen verhaal, het ene klein en het andere groot. Anton stelt zich ten doel iedere auteur en ieder boek waar mogelijk en zo goed mogelijk te ondersteunen middels persoonlijk contact, het uitwisselen van ideeën en het plannen van toepasselijke boekpresentaties. Ook dit onderwerp roept bij hem weer meerdere anekdotes op, waaruit het enthousiasme en het hart voor zijn werk blijkt.
Naast de jarenlange prestaties van zijn uitgeverij is Anton trots op het literaire klimaat dat in Groningen is ontstaan, mede doordat hij zijn uitgeverij begon. Er ontstond een Groningse scene; steeds meer mensen stapten naar buiten onder het mom van: ‘Wij schrijven ook!’ Anton is tevens betrokken geweest bij het ontstaan van literaire festivals als Dichters in de Prinsentuin en de Poëziemarathon. ‘Dat was er allemaal niet. Je had Jean Pierre Rawie en Driek van Wissen; dat was het literair klimaat in Groningen.’

Heb je ook dieptepunten gekend? Welke?
Het grootste dieptepunt viel voor Anton enkele jaren geleden, toen boekwinkel Polare failliet ging. Het Groningse filiaal van Polare was, vanaf de tijd dat het nog Scholtens-Wristers heette, zijn grootste klant en heeft hem ontzettend geholpen, onder andere door zijn boeken altijd op voorraad te houden. Met het verdwijnen van die winkel verdween ook een groot deel van zijn omzet. Daarnaast verloor hij daadwerkelijk geld, want een deel van de boeken die er opgeslagen lagen waren nog niet en werden niet meer betaald.
Het werd volgens Anton echter pas echt een drama, omdat de media erop insprongen met de vraag of men überhaupt nog boeken las, of boeken inmiddels niet passé waren. ‘Dat is helemaal niet waar gebleken.’
In die periode dacht hij: ‘wat nu?’, maar gelukkig ontstond in samenwerking met Vera, Eurosonic Noorderlslag, Elpee Groningen en Excelsior Records het idee voor een pop-up store. Voor Anton was het een opluchting; dit werkte weer, zo kwam hij vooruit. Later ging hij met Vera en Elpee Groningen om tafel zitten om het te hebben over een winkeltje in een container op Noorderzon. Het plan van de drie viel in goede aarde en zij hebben dit twee jaar lang gedaan. Daarbij merkte Anton dat veel jonge mensen de relatief dure vinylplaten kochten, ondanks het bestaan van diensten als Spotify, ‘dus die boeken blijven ook wel.’

Wat vind je het leukst of mooist aan je vak?
Daar hoeft Anton niet lang over na te denken: ‘de afwisseling […] zowel in het soort boeken, maar ook in het soort werk.’ Het ene moment is hij ‘hoog intellectueel’ bezig, het andere moment loopt hij pakketjes in te pakken.  

En wat zijn dan de mindere kanten van je werk?
Het blijft even stil. ‘Dat ik, denk ik, dat ik wel meer dingen wil als mensen met wie ik samenwerk willen.’ Anton heeft veel plannen en is ondernemend, maar merkt dat anderen niet voldoende bereid zijn mee te werken en/of dat zij later klagen. Als voorbeeld noemt hij een beurs in Groningen voor kleine, zelfstandige uitgevers, waar hij na een paar edities mee is gestopt omdat hij op weinig medewerking en veel gezeur kon rekenen.
De nieuwe flyer Groningen Boekenstad is een nieuwe poging tot samenwerking. (Hier merk ik op dat hij dit tijdens de presentatie ook had gezegd; Anton hoopte dat men vaker kon samenkomen om, net als op dat moment, met elkaar in gesprek te gaan.) Het streven is dan ook om in het najaar een tweede soortgelijke borrel te organiseren.

Wat is een leuk verhaal over Uitgeverij Passage dat je graag vertelt of dat tekenend is voor de uitgeverij?
Elk van zijn boeken gaat voor Anton gepaard met een leuk verhaal. Hij was erg ‘gecharmeerd’ van PSSG, het jubileumboek dat alle mensen van Uitgeverij Passage voor hem maakten en dat hij pas te zien kreeg tijdens de presentatie.
De raarste presentatie die hij ooit heeft meegemaakt was die van De doos van Passage, een doos met tien dichtbundels van verschillende dichters. Vanwege de vele betrokkenen was het tevens zijn grootste presentatie ooit en kon daarvoor de foyer van de Oosterpoort worden afgehuurd. Eén van de dichters, Daniël Dee, was die dag halverwege de reis naar Groningen overvallen door reisangst en in Zwolle uitgestapt, waarop Anton hem weer de trein in heeft moeten praten. Ondertussen maakte Willem-Jan van Wijk, een andere dichter uit De doos van Passage, zich zorgen om zijn vrouw, met wie hij geen contact kon krijgen. Hij vertrouwde het niet en is huiswaarts gekeerd, waar hij haar dood aantrof. Voor Anton was de boekpresentatie dubbel, een combinatie van feest en slecht nieuws. De laatste mensen van die avond heeft hij uiteindelijk bij hem thuis uitgenodigd voor wat te drinken, waarbij er door sommigen pizza werd gehaald.
Eerder, toen Simon Vinkenoog overleed, kreeg Anton eveneens veel over zich heen, want Vinkenoog was ‘meer bekende Nederlander dan dichter’ en Anton was de laatste 10 jaar zijn uitgever.

Wat hoop je nog te bereiken met Uitgeverij Passage?
‘Een onverbiddelijke grote hit, natuurlijk.’ Echter, Anton hoopt hoofdzakelijk zijn werk als uitgever nog lang te kunnen volhouden.

Je bent al 27 jaar uitgever. Wil je er nog 27 jaar achteraan plakken?
‘Als het aan mij ligt wel.’ Anton vindt zijn werk nog altijd leuk en hij is er ‘klaarblijkelijk’ goed in. Het is zijn leven en daarmee is hij een voorbeeld van het idee dat wie van zijn hobby zijn werk maakt hoeft geen dag te werken. Wanneer men hem vraagt hoeveel uur hij per week werkt, kan hij daar geen antwoord op geven; ‘wat is werk?’
Misschien dat hij zijn uitgeverij, wanneer hij wat ouder wordt, op een lager pitje moet zetten, maar Anton kan zich niet voorstellen dat hij dit ‘werk’ niet meer zou doen.



De zaak Vermaning

Vanaf 8 juli t/m 13 januari is in het Drents Museum de tentoonstelling over de markante amateurarcheoloog Tjerk Vermaning te bezichtigen: De zaak Vermaning. Dat is natuurlijk een prachtige aanleiding de roman Tjerk van Bennie Roeters te gaan lezen. Deze roman is ook te koop in de museumwinkel van het Drents Museum.


De Peergroup komt in september nog met een locatie voorstelling De affaire Vermaning, waarvan het scenario door Jan Veldman geschreven is.

Nieuwe Boekenbeurs 2018

De Nieuwe Boekenbeurs vindt in 2018 op zondag 16 september plaats in de binnenstad van Utrecht.


Op de Nieuwe Boekenbeurs kun je als lezer boeken bewonderen en kopen van zelfstandige uitgevers. Dat gaat om boeken die niet altijd prominent in elke boekwinkel liggen, maar juist voor liefhebbers een grote aantrekkingskracht hebben. Dit is dus een boekenbeurs voor nieuwsgierige lezers.

Tweemaal eerder vond deze beurs plaats, in de Nicolaikerk in Utrecht. Dit jaar sluit de organiserende VZU aan bij het Uitfeest en bij Utrecht City of Literature op dezelfde dag. De VZU vormt dan met 25 kramen in de Utrechtse binnenstad de Nieuwe Boekenbeurs. Er wordt nog gewerkt aan een omlijstend programma.

Volg de nieuwtjes rond deze beurs via het Facebook-evenement: https://www.facebook.com/events/211389106074455/

Uitgeverij Passage zal in elk geval aanwezig zijn; we hebben een hele kraam afgehuurd.