meisjespijn, vijf jaar na dato

Op 15 december 2007 presenteerden we in Het Viadukt (toen nog wat troosteloos aan de rand van de stad gelegen) het dikste poëziedebuut ooit: meisjespijn van Karel ten Haaf.


Het is met z'n ruim 500 pagina's zo dik, dat er zelfs een gedicht op de rug past.

Nu, bijna vijf jaar later, heeft Ezra de Haan er een behoorlijk lovende recensie over gemaakt. Tenminste als  Ten Haafs gedichten je doen denken aan Jan Cremer en Jan Wolkers, dan ben je er wel behoorlijk enthousiast over. We zeggen dan ook dat je die bespreking vooral even moet lezen op Literatuurplein.

Nieuw literair werk van Karel ten Haaf wordt overigens dit najaar verwacht.

Yorgos Dalman in Passionate

Vanochtend in de postbus: het mei/juni-nummer van Passionate Magazine. Dit nummer heeft als thema 'Op kantoor. De Nederlandse literatuur van 9 tot 5'. Yorgos Dalman levert een fraaie bijdrage met het verhaal 'Kantoor bij avond'. Verder bevat deze editie bijdragen van o.a. Bas Belleman, Arnoud van Adrichem, Erik Jan Harmens, Ramona Maramis, Walter van den Berg, Ingmar Heytze, Bart Vantieghem, Ype Driessen en Michelle van Dijk. Voor slechts € 6,95 in de betere (literaire) boekhandel.

Werkbezoek aan Warffum

De Maand van het Spannende Boek is weer in aantocht (juni, namelijk) en wij willen dan wat met de Ludde Menkema-trilogie doen. Met name het nieuwste deel van deze reeks, Herenboer, speelt zich af in en rond Warffum. Niet geheel toevallig woont de auteur Lupko Ellen ook in dat Noord-Groningse dorp. Dit dorp en het omliggende gebied (het Hogeland) zijn voor veel Nederlanders onbekend gebied, zelfs menig stad-Groninger zegt het niks. Dus gaan we in de Maand van het Spannende Boek rond Warffum een Ludde Menkema-wandeling houden.

Vandaag reisden uitgever Anton Scheepstra en stagiaire Japke Brouwer af naar Warffum om veldonderzoek te doen. De wandeling heeft nu wel vorm gekregen. Deze paar foto's geven een indruk van de streek.


Dit is de spoorwegovergang waar Ludde Menkema de trein overvalt. Lupko wijst hier op de foto naar het bosje waarin zijn held zich verstopt. Daar dan ergens achter zou de boerderij van Ludde Menkema moeten liggen, maar we waarschuwen de lezers alvast: die boerderij bestaat niet. Wel zal de wandeling langs een plek lopen die beeld en sfeer van zo'n herenboerderij goed weergeeft. Ook deze spoorwegovergang zal trouwens in de wandeling worden opgenomen.


Japke was nog nooit ten noorden van de stad geweest. Ze keek dan ook haar ogen uit. Toen ze in Warffum uit de trein stapte, voelde ze zich meteen op vakantie. Mooi om te horen, want dit is precies wat de wandeling beoogt: de lezers laten kennismaken met de rustieke en aangename wereld van 'Ludde Menkema-country'. Die sfeer trekt menig lezer van de boeken enorm aan.

Natuurlijk moest Japke dan ook nog even kennismaken met het haventje van Noordpolderzijl. Op de dijk (boven) is de bekende auteursfoto van Lupko Ellen geschoten. Bovendien is Noordpolderzijl de thuishaven van de zeilboot van Ludde Menkema.


Japke vond het ook hier prachtig, ook al lag er vanwege baggerwerkzaamheden geen schip in de haven. Noordpolderzijl ligt echter te ver weg voor de wandeling. Als troost hebben we 't Zielhoes uiteraard nog van wat klandizie voorzien, en vanzelfsprekend hadden we het over Bob Dylan.

Liefhebbers noteer alvast in je agenda: de Ludde Menkema-wandeling gaat plaatsvinden op zaterdagmiddag 9 juni. Nader bericht volgt op dit weblog en op de website van Uitgeverij Passage.

Recensie De dood en het peloton

Afeglopen zaterdag stond hij al in het Dagblad van het Noorden, nu op Woest en Ledig: de recensie van Joep van Ruiten over De dood en het peloton. Lees hem hier: http://www.woestenledig.com/woestenledig/2012/04/over-de-dood-en-het-peloton-wielergedichten.html

Een overzicht van de optredens van de dichters vind je bij De dood en het peloton - on tour.

Een Rotterdam special

Gister was er in de Balie in Amsterdam in de programma-reeks 'Voetlicht' een Rotterdam Special. Gesproken woord was er van Daniël Dee, Esther Naomi Perquin, Sanneke van Hassel, John Buisman en Anne Vegter, en muziek van de slowcore-formatie Luik. Het ging onder meer over bejaardenseks en kannibalisme. Gelukkig maakte VPRO De Avonden er een radioprogamma van, zodat we het alhier kunnen terugluisteren: http://programma.vpro.nl/deavonden/afleveringen/2012/april/dinsdag-24-april.html

De zwarte mannen in de Langeleegte

Eigenlijk komt het allemaal door Herman Sandman. In zijn verhalenbundel De lange leegte plaatste hij een verhaal 'De dag dat ik supporter van Veendam werd'. Dan moet je je natuurlijk ook naar de wedstrijden van SC Veendam. Sandman vond bekenden op z'n weg die er ook wel eens bij wilden zijn. Een zanger, mede-schrijvers, een ex-cultuurwethouder, een bibliothecaris en zo nog wat mensen met een bepaalde intellectuele uitstraling. De i-side dus. De zwarte mannen werden ze al snel genoemd en geroemd. De bezoeken begonnen op de familietribune, inmiddels zit het gezelschap op uitnodiging van het bestuur op de eretribune.

Dat wilde ik ook wel eens meemaken. Gister was de laatste kan (want de laatste thuiswedstrijd van het seizoen, en misschien wel de laatste ooit van Veendam). Dus op naar de Langeleegte. Voor het eerst in 40 jaar weer eens naar een voetbalwedstrijd. En Herman Sandman was er dit keer niet eens bij; griepje.


Voor het voetballen ben ik niet gewonnen, maar ik heb we een bijzondere avond gehad. Vandaag las ik het wedstrijdverslag in de krant en dacht: o, is het zo geweest? Ik heb meer in verbazing rondgekeken. De drie (!) meegereisde supporters van de tegenpartij opgesloten in een hooligan-bestendig vak met een tiental suppoosten er omheen, de literaire mogelijkheden die ik zag met al die digitale reclameborden, het feit dat iedereen onmiddellijk na het eindsignaal de tribune verliet (terwijl er nog een huldiging kwam) en heel veel meer

Hoe dan ook: de zwarte mannen zijn leuk en gezellig, al zijn dat natuurlijk geen woorden die zwarte mannen gebruiken. Volg vooral het blog (ook te vinden in de rechter kolom van dit blog). Met de verhalen van zwarte man Bill, zwarte man Rob, zwarte man Jaap, zwarte man Douwe, zwarte man Lupko, zwarte man André, zwarte man Peter en binnenkort ook eentje van zwarte man Anton...

Intussen vecht de SC Veendam hard voor haar overleven. Aan de energieke directeur zal het niet liggen, die sloeg zelfs een uitnodiging voor De Wereld Draait Door af, dus die heeft karakter. En het zal ook niet aan mensen als Dick Heuvelman liggen. Hij startte deze actie. Zo kan iedereen zijn of haar steentje bijdragen.

Afgekeurde foto's

De vaste lezer van dit blog weet het nog wel, dat Paul Gellings en ik samen op de foto moesten voor een artikel in Boekblad over vriendschap tussen auteur en uitgever. Erik van den Broek maakte de foto's, de redactie van Boekblad koos de mooiste.
En nu mag de fotograaf met andere foto's naar buiten komen:




Dit was hoe het dan in Boekblad Magazine (het nummer van 2 maart jl) stond:



Ligt het aan mij dat ik de afgekeurde foto's mooier vind?

Poëziewedstrijd Flanor

Literair dispuut Flanor houdt een poëziewedstrijd:


Thema: 'De ontdekking van...'. Inzenden voor 12 mei. De hoofdprijs is een fiets. Let ook even op de jury...

Uithangbord café Het Haventje

Als je een café Het Haventje noemt is het natuurlijk erg toepasselijk om het uithangbord aan een soort anker op te hangen:


Café Het Haventje vind je in Sebaldeburen, een dorp tussen Grijpskerk en Leek, midden in het westelijke gedeelte van de provincie Groningen. Is daar een haven dan? Jawel, aan de trekvaart en dat is een logische plek om een café te beginnen. Het is waarschijnlijk zo'n tweehonderd jaar geleden dat dat gebeurde.

Het Haventje is het café waarmee het boek Kom vul de glazen opent. Schrijfster en vormgever hebben nog een Hitchcockiaanse grap uitgehaald: als je heel goed naar de foto van de mensen aan de bar kijkt, zie je uiterst rechts Nina van den Broek zitten

Dubbelinterview Margo Kool en Jan Veenstra

Alweer een goede reden om het het jongste nummer van Noorderbreedte op de kop te tikken: het tijdschrift bevat een dubbelinterview met Marga Kool en Jan Veenstra, het bekendste schrijversechtpaar van het Noorden.


Met Here weg, de nieuwe roman van Jan Veenstra, op komst, is dit interview mooi getimed. Er staat ook een voorpublicatie van de eind mei / begin juni te verschijnen roman in Noorderbreedte.

Voorts veel aandacht voor hun gezamenlijke passie: het Drents en de promotie daarvan. Het zou handiger geweest zijn als Drenthe een eigen universiteit gehad zou hebben. Maar Jan Veenstra merkt nog wel op: 'Groningen is het best gelukte Drentse dorp'. Hij zou het niet erg vinden als verschillende provincies in het Noorden samengaan.

Een lezenswaardig artikel, liefst acht pagina's.

De huiveringwekkende onderwijswereld

Lesuitval, diploma’s zonder waarde, onderwijsbestuurders die meer verdienen dan de minister-president, leerlingen die niets leren. Is het echt zo slecht gesteld met het onderwijs? Op zondag 22 april spreken cultuurfilosoof Ad Verbrugge, voorzitter van Beter Onderwijs Nederland (BON), en Marcel de Jong, schrijver van de roman Geen les meer over ‘de huiveringwekkende onderwijswereld ... werkelijkheid of fictie?’ De lezing begint om 14.00 uur in boekhandel Huyser te Delft.


In Geen les meer portretteert Marcel de Jong een fictief ROC. Hier voeren managementcultuur, grootschaligheid en van boven opgelegde onderwijsvernieuwingen de boventoon. Het is een roman (staat er ook duidelijk op), dus fictie. Maar het is bijzonder dat alle lezers het boek akelig veel op de werkelijkheid vinden lijken. Blijkbaar raakt het een gevoelige snaar bij iedereen die met het onderwijs te maken heeft.

Beter Onderwijs Nederland (BON) heeft besloten de ergste misstanden samen te brengen in het boek De Onderwijsbubbel. Het boek toont volgens BON-voorzitter en cultuurfilosoof Ad Verbrugge een huiveringwekkend beeld van de onderwijswereld. Er staan leraren voor de klas die niet goed zijn opgeleid. Er is sprake van een bureaucratische bestuurscultuur in het onderwijs die niet zomaar ongedaan gemaakt kan worden. En in de grootschaligheid van onderwijsinstellingen verdrinken de leerlingen die juist gebaat zijn bij kleinschaligheid.

Komende zondag gaan beide schrijvers met elkaar én met het publiek in gesprek. Om twee uur bij boekhandel Huyser in Delft. Entree gratis en voor iedereen.


Brainstormlunch

Zuidhorn was een succes. De Eindejaarsshow was een succes. Café De Vriendschap was een succes. Van die dingen willen we er meer. De kwaliteit hebben we duidelijk in huis, hoe gaan we die nu uitbuiten? Tijd dus om met een aantal auteurs daar eens lekker over te brainstormen. Tijdens een lunch vanmiddag.

Stagiaire Japke Brouwer zorgt dat het goed voor elkaar is

Dit noemt men geloof ik 'vergaderen met de voeten op tafel'.

Wat er uit gekomen is houden we nog even onder ons. Maar laat duidelijk zijn dat je nog veel meer gaat horen van de auteurs van Uitgeverij Passage.

De dood en het peloton - on tour

Onlangs heeft Uitgeverij Passage De dood en het peloton uitgegeven. Dit is een bundel met daarin poëzie  van een dichterscollectief bestaande uit Rob Boudestein, Ben Hoogland, Gezienus Omvlee en Ton Peters. Deze dichters combineren hun passie voor wielersport met hun liefde voor poëzie.
Het boek bevat anekdotes en sonnetten over wielerhelden die op een vreemde, soms bijna ironische wijze om het leven zijn gekomen. De strijd die wielerhelden leveren, met bijbehorende pieken en dalen, maakt van de wielersport een uitvergroting van het leven. Die sport gaat, net als het leven, om de strijd van de eenling tegen de rest, het gevecht van de mens tegen de natuur, het blijven doorgaan voorbij de grens van het mogelijke. In de gedichten komt naar voren hoe absurdistische en tragisch het leven kan zijn. Zonder zware poëzie te schrijven mengen de dichters euforie en dysforie.



Op tournee
Nu de bundel verschenen is gaan de dichters op tournee. Ze hebben een programma samengesteld met anekdotes en voordrachten uit eigen werk. De combinatie van beeld, geluid, muziek, voordrachten en verhalen levert een virtuele wielerreis op om nooit te vergeten. Vaak zal er ook een muzikant en/of een gastspreker aanwezig aan.

De eerste voorstellingen zijn op:

27 april: 20.00 uur
ORKZ/Theaterdekapel
Emmastraat 15, Groningen

12 mei: 11.00-16.00 uur
Dichters in de Buitenplaats, Eelde
De Buitenplaats
Hoofdweg 76, Eelde

19 mei: verschillende tijden en locaties.
Dichters aan huis in Dronten

20 mei  14.30 uur
Moe's Tuin
De Hoek 41, Vledder

11 juli: 20.30 uur
café Marleen
Kleine Pelsterstraat 7, Groningen

Overige optredens (waarvan de details nog volgen):
22/24 juni: FestiFarm, Erica.
24/25/26/27 juli: Drentse Rijwiel4daagse, Assen / Meppel,
26/27 juli: Dichters in de Prinsentuin, Groningen
28/29 juli: KUNA-festival, Dwingeloo
8 augustus: Rabobank Gouden Pijl, Emmen
8 september: Steenwijk.
16 september: Culturele Zondag in Het Paleis, Groningen.

  • Ook deze dichters boeken? Neem dan contact op met de uitgeverij.

De ondraaglijke lichtheid van grammaticafouten

Je hebt goede docenten en slechte. Slechte klagen steen en been over de fouten die leerlingen maken. De docentenkamer, verjaardagsfeestje en tegenwoordig zelfs facebook zijn podia voor hun geklaag. 'Ze' (de leerlingen dus) kunnen niet rekenen / lezen / leren, ze snappen niks en alles wat je doet is hopeloos.

Gelukkig zijn er ook goede docenten. 'Fouten zijn vreselijk, en fouten zijn leuk. De rechtgeaarde schoolmeester heeft daar tegenstrijdige gevoelens over. Fouten blijven maar komen, en daar kun je heel moe van worden. Maar tegelijk moet je en wil je er wat tegen doen. Daar word je tenslotte voor betaald. En misschien wil je je leerlingen nog iets leren ook.'

Dat is het begin van een van de colums* over de didactiek van het Duits die Erik Kwakernaak schreef voor Levende Talen Magazine. 35 van de columns zijn nu verzameld in Vreemd gedoe:



Het citaat zet de toon voor dit boek. Kwakernaak onderzoekt hierin waarom er zoveel mis gaat met het leren van Duits. Het lijkt wel of Nederlanders sommige dingen gewoon niet kunnen snappen. En trouwens: die Duitsers doen het ok al niet goed. En wat dacht je dan van de moeilijkheidsgraad van het Engels? Geheel vanuit de paktijk beschrijft Kwakernaak de meest uiteenlopende problemen. Hij beschikt daarbij over een gezonde dosis humor en heeft een uitgebreide verzameling prachtige voorbeelden.

Vreemd gedoe is zo een aanstekelijk boek geworden. Voor leraren Duits, vakdidactici, maar zeker ook voor iedereen die zich verwondert over het mooie verschijnsel van taal. Zoals de voorzitter van het sectie bestuur Duits van Levende Talen al in het nawoord schrijft, de lectuur van dit boek zorgt voor genoeglijke en leerzame uren. En dat voor maar vijftien euro.
Deze bundeling komt uit aan de vooravond van de Dag van de Duitse taal. Die is komende donderdag.

* titel van die column: De ondraaglijke lichtheid van grammaticafouten

Het ouderlijk huis van Herman Sandman

Voor wie TV Noord kan ontvangen: vanavond zeker even kijken:

18:10 t Ol Stee
In de aflevering van t Ol Stee van vanavond keren we terug naar het ouderlijk
huis van Herman Sandman. Schrijver Herman Sandman heeft een groot deel van zijn kindertijd doorgebracht op een wat ongebruikelijke plek: een industrieterrein. Aan de rand van Stadskanaal, op een steenworp afstand van het Ceresdorp, keek hij eindeloos naar vrachtwagens en speelde hij in het weekend op het verlaten bedrijventerrein. In Stadskanaal bezoeken
we ook zijn favoriete voetbalpleintje. Zijn boeken De lange leegte en De dronken rechtsbuiten gaan voor een deel over deze plekken uit zijn jeugd.

En woon je buiten Groningen, dan kun je de uitzending hier bekijken: http://www.rtvnoord.nl/content/preroll/videoplayerpromo.asp?v=v=18803&size=groot



Anton Brand dinsdag in Haren

Geboekt in Haren presenteert komende dinsdagavond in boekhandel Boomker:



een avond met Anton Brand over zijn recent verschenen roman Laatste reis.

Het Infoversum komt eraan

Mooi plan voor een spectaculair nieuw theater en een mooie oppeper voor Ciboga en Ebbingekwartier:


Naar verluid is de financiering rond en kan dit nieuwe theater in 2013 openen. Klik verder voor meer foto's Infoversum.

Beste Overijssels Boek van 2011

"Ja, jammer', was een veelgehoorde verzuchting bij het uitlopen van de zaal na de uitreiking van de prijzen voor het Beste Overijssels boek van het jaar in het indrukwekkend krakende stadhuis van Deventer. Er waren immers vijftien genomineerden, tien in de categorie non-fictie en vijf in de categorie fictie. En elke afdeling zou slecht één prijswinnaar krijgen. Bij fictie was ook Verbrande schepen van Paul Gellings genomineerd.


Het was een genoeglijk middag in Deventer. Elke genomineerde mocht kort iets over zijn boek vertellen. Paul Gellings moest lesgeven, dus deed zijn uitgever het verhaal.

De prijzen gingen naar:
- non-fictie: Willem Groothuis - Natura docet
- fictie: H.H. ter Balkt - Vliegtuigmagneet
Ter Balkt was ook niet aanwezig. Zijn redacteur van De Bezige Bij verklaarde dat Ter Balkt veel last van zijn voeten heeft en daardoor amper nog de deur uitkomt. Ook de dichtader is wat uitgedroogd. Vliegtuigmagneet zou wel eens zijn laatste dichtbundel kunnen blijken te zijn. Wel kondigde de redacteur met enige trots het verschijnen van Verzameld Werk aan, 1600 pagina's op dundruk papier. Staat voor komend oktober in de planning.

Paul Gellings en zijn uitgever vinden het geen probleem om het tegen H.H. ter Balkt af te leggen. Zie voor alle informatie over deze prijs en de juryrapporten: http://www.overijsselsboekvanhetjaar.nl/

Marcella Veldthuis ook bij Beeldlijn

Marcella Veldthuis is samen met Joost Oomen de recente winnaar van het Hendrik de Vriesstipendium. Momenteel werkt ze druk aan haar boek. Mooie opsteker is alvast dat Beeldlijn een documentaire over dat boek gaat maken, lees het hier.
Stichting Beeldlijn is onder meer bekend van de literaire documentaiers over Kopland, Krol, Vasalis en de Dichters uit Epibreren. Ter gelegenheid van hun 25-jarig bestaan verscheen vorig jaar bij Uitgeverij Passage het overzichtsboek Het geziene werk.

De boeken van Marcella Veldthuis en Joost Oomen worden eind dit jaar verwacht als deel 6 en 7 in de Hendrik de Vries-reeks.

Vaandrager in Madurodam

Het was een leuk paasweekend. De Volkskrant berichtte zaterdag over de hotelaccommodatie van Het Paleis en had een recensie van Sleutels van Vaandrager (vier sterren, inmiddels al op Kortsluiting geplaatst). NRC maakte zowaar een bericht over de reddingsactie van SC Veendam, lees hier.

Tussen het rustiek naar buiten staren in Scheveningse strandpaviljoens door, bracht ik ook nog een bezoek aan Madurodam. En jawel hoor, ook daar Vaandrager:


Waarschijnlijk is wel te zien dat ik een beetje bozig kijk. Dat komt omdat we het betreffende restaurant niet in mochten vanwege de grote drukte. Even een broodje worst kopen bij een karretje lukte ook al niet. Vanwege de drukte waren er alleen maar bevroren broodjes.

Het vernieuwde Madurodam trekt dus veel publiek. De vernieuwing zit vooral in allerlei dingen die kinderen nu kunnen doen: kaas wegen, scheepsbrandje blussen, de Oosterscheldekering bedienen en gezellig het achterland onder water laten lopen. Hoofdattractie blijven natuurlijk de op schaal nagemaakt bekende gebouwen van Nederland. De culturele sector wordt daarbij niet vergeten:


Inderdaad: het Groninger Museum wordt hier ook nagebouwd. Je ziet: de bruggen zijn nog niet klaar en het water is nog niet op peil, maar mooi wordt het.

Verder vind je uit de stad het station, het Goudkantoor, het Noordelijk Scheepvaartmuseum en het Vindicat-gebouw in Madurodam, dat laatste hier geplaatst als grachtenpand:


Ben benieuwd of dit pand nou binnenkort ook hier gesloopt gaat worden. Al denk ik dat men niet alleen in Madurodam nog niet weet hoe het nieuwe Vindicat-gebouw er uit komt te zien:


In de minituurstad zal het niet op dezelfde plek passen. Of het op een Grote Markt een succes wordt vraag ik me na het zien van dit beeld ernstig af. Misschien nog opleuken met een gedicht?

Ideaal leesweekend

Deze paasdagen worden ideale leesdagen. Ik begin zelf maar eens met deze:


Klik hier voor inspiratie voor te lezen boeken. Onze boeken zijn te koop in elke serieuze boekhandel. Bestellen via de website kan ook. We brengen voor bestellingen binnen Nederland geen bijkomende kosten in rekening, ook geen porto.

Nogal lovend over Vaandrager (en over de uitgever)

'Het boek maakt mij nostalgisch naar een tijd waarin commercie er minder en taal er meer toe deed in de literatuur', schrijft Ezra de Haan in een nogal lovende recensie over Sleutels van Vaandrager. Een recensie waarin ook de uitgever nogal wat lof krijgt toegezwaaid, lof die natuurlijk ook voor een groot gedeelte de bezorger toebehoort. Nou ja, lees maar op Literatuurplein.

Schrijvers proberen SC Veendam te redden

Z-side, F-side: elke voetbalclub heeft zijn opvallende, soms wat te fanatieke aanhang. Het nogal in nood verkerende SC Veendam heeft dan weer een heel andere vorm van dwarse fans: de I-side, de intellectuelen side. Schrijver Herman Sandman bekende zich in zijn verhalenbundel De lange leegte tot aanhanger van SC Veendam. Wat moet je in de Veenkoloniën anders. Trouwens: Sparta heeft Hugo Borst al, FC Groningen Frank den Hollander Berchem Herman Brusselmans en Groninger Jan Mulder gaat vreemd met Ajax. Dus ook Veendam verdient support.


Om zich heen verzamelde Sandman nu de supporters voor de I-side. Collega-schrijvers Bill Mensema, muzikant Bert Hadders, ex-wethouder Jaap Dijkstra, bibliothecaris, literatuurkenner en eerste-wereldoorlog-expert Douwe van der Bijl. Bij gelegenheid wordt de club aangevuld met journalisten, muzikanten, schrijvers en mogelijk zelfs eens een uitgever. De zwarte mannen noemen ze zich, en ze doen bericht van hu avonturen op http://dezwartemannen.blogspot.com/ (voortaan ook hier in de rechter kolom).

En nu gaat het weer eens moeilijk met Veendam, financieel gezien. Vandaag schrijft Herman Sandman hierover een opiniestuk in het Dagblad van het Noorden onder de titel 'Sc Veendam zoekt romanticus mét geld'. Daar blijft het niet bij. Sandman, Mensema en Hadders geven morgen benefietoptredens voor aanvang van de wedstrijd. SC Veendam heeft 300.000 euro nodig. Ik vrees dat één voorleessessie niet voldoende zal zijn...

Update: lees de column van Herman Sandman in de Gezinsbode.

De nieuwe Literatief is uit

Zojuist bij ons in de bus: nummer 3 van jaargang 26 van Literatief, het orgaan van literair dispuut Flanor:


In dit nummer verslagen van activiteiten van Flanor, waaronder de zo succesvolle Driek van Wissen-voorleesmarathon, literaire bijdragen van lezers en faits divers. De rijke geschiedenis van dit literaire dispuut blijkt uit de in memoria die van Doeschka Meijsing en Anil Ramdas geplaatst zijn. Beiden waren ooit bij Flanor te gast, beiden hebben een mooi bericht in het gastenboek achtergelaten. Je vindt die boodschappen in dit nummer van Literatief.

We ontvangen Literatief omdat Uitgeverij Passage samen met Godert Walter de nieuwe sponsor van Flanor wordt. De uitgeverij gaat Flanor ook actief ondersteunen bij enkele programma-onderdelen. Daarom gaan we ook adverteren in het blad.

Dit is onze advertentie in het huidige nummer:


contact met Literatief leg je via literatief (apestaartje) gmail.com

Nieuwe aanbiedingen

De pagina aanbiedingen op de website van Uitgeverij Passage is bijgewerkt...

Uithangbord café Eisseshof

Het is een van de niet zo bekende pareltjes van het Groninger platteland: het wierdedorp Niehove. In het midden staat de kerk, in een mooie cirkel eromheen de overige panden. Waaronder café Eisseshof:


Dit café bestaat al meer dan honderd jaar en is met zijn twee verdiepingen een typisch Groninger plattelandscafé. Uiteraard is het ook opgenomen in Kom vul de glazen. Daarin lees je dat de twee verdiepingen vroeger de afstand tussen herenboeren en arbeiders markeerden. De boeren zaten boven, de arbeiders beneden.

Tegenwoordig wordt de bovenverdieping gebruikt voor muziekoptredens, theater en festiviteiten. En beneden kun je (in het weekend) Indonesisch eten. Het boek wijst je dan op de historische elementen die je overal aantreft. Zoals de originele tapkast.

Dit café is een van de toppers uit Kom vul de glazen.