Terwijl Anjet Daanje schreef aan haar roman Het lied van ooievaar en dromedaris en zich daarvoor verdiepte in het leven en werk van Emily Brontë, ontdekte ze dat de gedichten van Emily eigenlijk nog nooit in het Nederlands vertaald waren. Dus besloot Daanje dat maar zelf te doen. Ook vertaalde ze een aantal gedichten van Charlotte Brontë en eenmaal in de stemming vulde ze de verzameling aan met een aantal eigen gedichten.
Zo ontstond de bundel Dijende gronden. Als een geinig extraatje geven we die samen met de grote roman uit. Nu blijkt de belangstelling voor deze dichtbundel ook dermate groot dat er vandaag een tweede druk van is verschenen. En dat is daags na de verschijning van de vijfde druk van de roman.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten