Het dodeneiland San Michele bij Venetië speelt een
sleutelrol in de roman De kadewachter van Eric Bos. De hoofdpersoon presenteert
haar nieuwe roman in Venetië en wordt door de verkoopleider van de uitgeverij uitgenodigd
het eiland te bekijken. Daar stapt ze dan een heel bijzondere wereld binnen,
met grote gevolgen.
Op San Michele wordt slechts bij hoge uitzondering nog iemand
begraven. Bijgezet worden in een van de vele knekelnissen of in het colombarium
is wel mogelijk.
Tijdens feestdagen als Ognissanti (Allerheiligen) of Il
Giorno dei Morti (Allerzielen) varen de levenden per gondel naar het
dodeneiland om de zielen van hun doden te gedenken. Ook de gestorvenen werden
vroeger per begrafenisgondel naar het eiland vervoerd, die vaak versierd waren
met engelen met vergulde vleugels. In deze tijd gebeurt dat met omgebouwde
motorboten.
San Michele is ingedeeld in divisies, stukken ommuurde
begraafplaatsen zoals nummer IV waar beroemde kunstenaars liggen onder wie componist
Igor Strawinsky, choreograaf Sergei Diaghilew, de schrijvers Ezra Pound en
Joseph Brodsky.
Het was Napoleon die uit hygiënische overwegingen het
zompige eilandje San Christoforo della pace liet verbinden met een aangrenzend
eilandje San Michele om er één eiland van te maken. Dat was in 1804 toen de
overvolle kerkhoven rond de kerken in Venetië verschrikkelijk begonnen te
stinken. De geregelde overstromingen deden daar geen goed aan. In 1836 werd het
kanaal tussen beide eilandjes gedempt en de begraafplaats onderverdeeld in
typisch Italiaanse grafwanden, gedeeltes voor begrafenissen en een aantal zeer
kostbare mausolea.
Op het eiland staat de kerk San Michele in Isola met de
kapel waarin de hoofdpersoon in De kadewachter een heel bijzondere ervaring
heeft die de rest van haar verblijf in Venetië sterk zal beïnvloeden.
_________________________________
Op zondag 14 juni presenteren we De kadewachter in Pictura in Groningen. Lees hier de uitnodiging. Iedere liefhebber is welkom, toegang is gratis.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten