De kerk van San Giorgio de Maggiore staat met zijn
kenmerkende campanile (toren) op een eilandje aan de oostkant van het eiland
Giudecca. Je kunt er alleen komen met vaporetto lijn 82. De San Giorgio,
genoemd naar de Heilige Joris die de draak versloeg, is van de kerken die een
rol spelen in De kadewachter van Eric Bos ogenschijnlijk de minst belangrijke. Maar
uiteindelijk vervult ze een onverwachte sleutelrol.
De hoofdpersoon doet het
kerkeiland slechts als halte aan, op weg naar Giudecca voor een afspraak.
Daardoor ontgaat haar de bijzondere architectuur, voor een groot deel ontworpen
door Andrea Palladio in de 16e eeuw, evenals de mysterieuze, bijna
wandgrote schilderijen van Tintoretto in het inwendige.
Torens in Venetië willen nog wel eens omvallen. De grote
campanile op het San Marcoplein zakte in 1912 zonder waarschuwing in elkaar. In
oude boekwinkeltjes in Venetië is na enig zoeken soms een foto of vergeelde
ansichtkaart te vinden van de ingestorte toren.
Het noodlot sloeg in 1774 ook toe toen de campanile van de
San Giorgio Maggiore naar beneden kwam. In plaats daarvan verrees de 75 meter
hoge campanile van waaruit je een prachtig uitzicht over Venetië aan de
overkant en, nog iets verder, het dodeneiland San Michele en de andere eilanden,
Murano en Burano hebt.
De grote bronzen engel op de torenspits doet dienst als
windwijzer. In 1993 stortte deze engel tijdens een storm naar beneden. Die
engel werd gerestaureerd en voor de zekerheid ondergebracht in de kerk. Op de
spits prijkt nu een goudglanzende kopie die over de lagune uitkijkt.
Lees de uitnodiging voor de boekpresentatie van De kadewachter komende zondag om 14.oo uur. Kun je er niet bij aanwezig zijn, bestel dan alvast een exemplaar van De kadewachter en geniet al volgende week van deze mysterieuze roman over Venetië.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten