- we doen het uiteindelijk voor onszelf
- de Dichtclub begon ooit met 2 man publiek
- het is ook wel slecht weer buiten
- iedereen is druk met Eurosonic
Maar ondertussen dacht iedereen: wordt dit het zoveelste evenement waarvan men na afloop zegt, jammer dat het er niet meer is (maar ja: er kwam dan te weinig publiek).
En toch kwam het goed. Toen Herman Sandman om kwart voor negen de eerste woorden sprak, zat het café vol. Het publiek genot van de voordrachten van Herman, Bill Mensema. Meindert Talma, Rosa Timmer en gastschrijver Ronald Ohlsen. Men hoorde twee romans in wording (van Meindert en Ronald) en verschillende nieuwe columns en zelfs een ontroerend prozagedicht (van Bill).
Het oordeel was unaniem: deze Prozaclub is zeer geslaagd. Dat komt omdat de vier vaste deelnemers weliswaar erg van elkaar verschillen qua stijl, maar ook veel overeenkomsten hebben in professionaliteit. Het zijn goede schrijvesr met sterke teksten, elk ook begeesterd met een aanstekelijke manier van voordragen én niet gespeend van humor. Kortom: dit is wat het dichtst in de buurt van een Berlijnse Lesebuhne komt en dat qua niveau zelfs wel naar de kroon steekt.
De volgende Prozaclub is op woensdag 19 februari (en steeds de derde woensdag van de maand). Special gast dan in Igor Wijnker.
En lief publiek: dat de avond om half negen staat aangekondigd, betekent niet dat je pas ná half negen het café binnen mag. De schrijvers zitten al vanaf acht uur klaar. De tijd is beperkt (namelijk tot tien uur vanwege een grote vaste klantengroep die dan komt), dus we beginnen graag een beetje op tijd....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten