Recensie van Dirk-Jan Arensman uit de VPRO-gids (1 februari):
Recensie van Bo van Houwelingen uit de Volkskrant (9 februari):
Guy Doms schreef een bespreking voor Hebban.
Recensie op Leestafel.
Recensie op Leeskost.
Deze recensie staat in Argus van 17 maart 2020:
In de Boekenkrant van april 2020 zeggen twee boekhandelaren dat mensen liefst lichte literatuur en dunne boeken lezen, terwijl de redactie een lekker dik boek als De herinnerde soldaat tipt:
Op 10 april publiceerde NRC Handelsblad een recensie, en wat voor een
'De herinnerde soldaat is een grootse werk, een zeer, zeer goede roman, die ik niet gauw zal vergeten', aldus Thomas de Veen:
Vervolgens publiceerde TZUM deze recensie op 21 april. 'Een meesterwerk', aldus de recensente
Ook op Facebook verschijnen besprekingen:
'Een meesterwerk', zegt Rik Zaal daar
En:
Al een tijdje geleden wees Louis Stiller zijn Facebookvrienden op een erg goed boek: 'De herinnerde soldaat' van Anjet Daanje. Ik heb het eindelijk gelezen en ben er zeer van onder de indruk. Het is een heel werk, met meer dan 500 bladzijden, en het hallucinerend vertelde, breed meanderende verhaal, beneemt je af en toe zo de adem dat je het boek even moet wegleggen, maar wat een verhaal, wat een stijl, wat een toon! Ik ken in de Nederlandse literatuur geen vergelijkbaar meesterwerk. Want dat is het: een meesterwerk, en het is een schande dat de Libris-jury het niet in de zogeheten short-list heeft gezet. Of liever, misschien is dat juist wel een aanbeveling. Koop dat boek en neem er de tijd voor.
Dit is die eerdere post van Louis Stiller:
Dit is een van de bijzonderste, prachtigste, memorabelste romans die ik de afgelopen jaren gelezen heb: ‘De herinnerde soldaat’ van Anjet Daanje. Geschreven door een Nederlandse vrouw die nauwelijks in de openbaarheid treedt, langs het spoor in Groningen woont en 538 dichtbedrukte pagina's vol schitterende zinnen en alinea's schreef die me meevoeren naar het Vlaanderen van na de Eerste Wereldoorlog, naar een soldaat zonder geheugen die door een vrouw wordt 'herkend' als haar verloren gewaande man en die haar verhalen gebruikt om zijn lege geheugen te vullen - tot er een vonk uit een vorig leven ontspringt en hij met zijn mistige herinneringen langzaam een eigen leven kan opbouwen in zijn hoofd. Wat een ongelofelijk geweldig en knap verhaal, dat geen moment verveelt, je telkens naar adem doet happen, qua stijl regelmatig aan Louis Paul Boon doet denken, een spiraalvormige verhaalstructuur kent (steeds weer opnieuw hetzelfde rondje, maar steeds dieper) die aan Manon Uphoffs 'Vallen is als vliegen' en aan 'Een klein leven' van Hanya Yanagihara doet denken, en van mij alle prijzen mag winnen die de komende tijd te vergeven zijn.In het Reformatorisch Dagblad staat deze recensie van Bart Jan Spruyt als opinie.
Frank Verhallen las De herinnerde soldaat naar aanleiding van de recensie in de NRC, is verrast door de geweldige zeggingskracht van de auteur en schreef over het boek deze recensie.
'Eens in de tien jaar verschijnt een boek zo goed als dit,' aldus Ruud Bentheim.
Truusje Truffel spreekt in Met De Neus in Boeken van een nieuwe klassieker.
'Magistrale roman', zegt de recensent van de Vrouwenbibliotheek. En: 'een verbluffend goed boek om U tegen te zeggen'. Lees hier.
Ook boekhandels komen met recensie, zoals Athenaeum Boekhandel.
'De herinnerde soldaat is een van de indrukwekkendste boeken die ik ooit heb gelezen, aldus Pieter Feller in deze recensie op Boekenbijlage.nl
Dietske Geerlings leest De herinnerde soldaat naast Proust, hetgeen deze bespreking oplevert.
Recensie op Alles over boeken en schrijvers.
Michil Krielaars van NRC nam rustig de tijd om De herinnerde soldaat te lezen en dat leidde op 28 augustus tot deze enthousiaste column: Anjet Daanje moet gelezen worden.
Dan staat er op 5 december 2020 deze fraaie recensie in De Standaard, waarmee ook Vlaanderen enthousiast wordt gemaakt voor De herinnerde soldaat:
Deze reactie is verwijderd door een blogbeheerder.
BeantwoordenVerwijderen