Van 12 tot en met 20 maart is het Boekenweek. Koop je in die week bij de boekhandel een boek, dan krijg je er gratis het boekenweekgeschenk van bij. Dat dient op zondag 20 maart ook nog eens als treinkaartje.
Dit zijn onze vijf leestips voor de boekenweek:
Herman Sandman schrijft met de harde zelfspot van het noorden. Sandman spaart niemand. Zichzelf niet, zijn voorouders niet en de Groninger in het algemeen niet. De ‘veenkoloniale columns’ doen denken aan de verhalen van Dimitri Verhulst. Sombere levens in duistere tinten. Bonensoep en staren over de velden. "Je bent een veenkoloniaal. Dat heb je niet zelf bedacht. Dat was je al, door je geboorte." Raak beschreven onmacht en gebrek aan ambitie. "We gaan ervan uit dat het niks wordt." Puntigheden in de sfeer van ‘Groningen ligt niet aan het einde van de wereld, maar dat kun je vanaf hier wel goed zien".
(aldus
Hebban; goed voor
vijf sterren)
4: Bill Mensema: BOEM!
De roman wordt een literaire slapstick op het einde. Er is zelfs een heuse achtervolging per scootmobiel in Midwolda als Bill en zijn maat Han voor hun leven moeten rennen, omdat de laatste zijn blaas had willen ledigen in de hortensia in de voortuin van een oud mannetje. Geen hoogstaande literatuur, maar wel hoogst vermakelijk.
Hoe meedogenloos ook, 'De zussen Borgesius' lees je met een glimlach om de mond. Lupko Ellen heeft een aangename sfeer geschapen, van Kantens tot Toscane. De stemming varieert van stoerdoenerij op een Harley, wat doet denken aan een kwajongensboek, tot de achterliggende oorzaken van het feit dat het tussen de zussen B. niet botert (zacht uitgedrukt). Volop dialogen, die de vaart erin houden en breedvoerige situatiebeschrijvingen overbodig maken. Zo'n vlotte schrijfstijl wil nogal eens hand in hand gaan met 'te eenvoudig taalgebruik', maar zulks is bij Ellen niet aan de orde, het niveau is van begin tot eind uitstekend.
Dit boekje geeft met korte verhalen een prachtig inkijkje in het leven in een hospice. de verhalen zijn met humor en op een luchtige wijze geschreven en maken duidelijk dat het in een hospice ook vooral draait om het LEVEN. Geweldig dat zoveel vrijwilligers het mogelijk maken dat mensen een goed levenseinde kunnen hebben.
(gelezen op
bol.com; aldaar
vijf sterren)
In deze tijd van 'plofboeken' (dat zijn boeken met honderden tot wel dik duizend pagina's tekst) ook lof voor deze uitstekend gedoseerde roman van Karel Ten Haaf. Lees de enthousiaste recensies in het artikel
Hulde voor 'Hemel en afscheid'.