Literair gewandeld in Slochteren

Op de dag dat het Volkskrant Magazine nogal hoog opgaf op de hernieuwde belangstelling voor literaire evenementen in Amsterdam, waar  leesclubavonden klaarblijkelijk bezocht worden door de mooiste meisjes die eerst een pil van Dostojevski lezen, daar intelligente vragen over kunnen stellen en vervolgens gaan dansen, hadden wij een literaire wandeling in Slochteren. Daar kwam een tiental belangstellenden op af, allen fans van de columns van Herman Sandman. We troffen o.a. een echtpaar dat vorig jaar al had meegedaan aan de Ludde Menkema-wandeling, sportieve mensen en een mevrouw die alle krantencolumns van Sandman heeft uitgeknipt en in plakboeken bewaart.

Directe aanleiding voor dit literaire evenement was natuurlijk het recentste boek van Sandman: De laatste bus naar Slochteren. Uit dat boek heeft Herman een achttal columns gedurende de wandeling door Slochteren voorgelezen. Hier leest hij als bonus nog een verhaal voor dat de bundel niet heeft gehaald (waarom eigen niet, vraag je je dan af als je het hoort)

De wandeling startte bij het bekendste gebouw van Slochteren: de Fraeylemaborg.

Zo ziet een goed voorbereide deelnemer aan een literaire wandeling van Uitgeverij Passage er uit.

Bij dit beeld maakte Herman Sandman het wat langere verhaal uit zijn boek: 'De legende van Bogert, het vliegend paard van Fivelingo'. Daaruit las hij een kleine passage voor.

Oversteek van het Slochterdiep dat van Slochteren naar de stad loopt. Het bosje in de verte, naast het gehucht Denemarken, is de plek waar de roman Kinderen van het ruige land van Auke Hulst zich afspeelt en ook de plek waar Auke Hulst zelf gewoond heeft. Herman vertelde in enkele zinnen over dit boek; dat maakte de deelnemers er erg nieuwsgierig naar.

Hier leest Herman Sandman voor aan het begin van de oprit naar zijn huis. Verder laat hij het publiek niet komen. We moeten zijn privédingen maar uit de verhalen halen.

In een van zijn columns heeft Herman het over deze aanhanger, die er in werkelijk net zo deplorabel uitziet als beschreven.

Dit is dan de haven van Slochteren. Zoals Herman Sandman in zijn boek beschrijft hebben plannenmakers het idee opgevat hier een duikboot te laten aanmeren. Het dorp vindt het voorlopig belangrijker dat de haven weer eens uitgebaggerd wordt, zodat op z'n minst sinterklaas Slochteren weer kan bereiken.

Vlak aan het einde van de tocht nog een literaire bekendheid uit Slochteren: K. ter Laan.

Na drie uur wandelen kwam de groep weer terug bij de Boerderij, het restaurant bij de Fraeylemaborg. Gedanst werd er niet. Wel ging iedereen met een boek naar huis om thuis bij de verwarming te lezen. Want ondanks de mooie wandeling hadden we het van de wind wel een beetje koud gekregen.

Een van de wandelaars was journalist Louis van Kelckhoven van Dagblad van het Noorden. Hij schreef er dit over: