Wandelen met Lupko Ellen

We waren vanochtend al vroeg in Warffum, om ons voor te bereiden op de Ludde Menkema-wandeling. Het miezerde. Dat maakte ons niet blij, want zouden er nu wel mensen komen? Tien, dacht Lupko zelf, Japke hield het op minstens vijftien en ik als rasoptimist schatte het tussen de twintig en de vijftig.
Het werden er dertig. Maar dan moet ik er wel eerlijk bij zeggen dat dat inclusief een journalist en een fotograaf van het Dagblad van het Noorden was. Maandag plaatsen zij hun verslag in de krant, hier even een eerste verslag.

Dynamisch station Warffum: om redenen die straks wel duidelijk worden vonden we het leuk om mensen met de trein te laten komen. Daar was gehoor aan gegeven.

Voor het station verwelkomde Lupko Ellen de gasten. Omdat de groep lekker overzichtelijk was, maakte iedereen ook nog even met elkaar kennis. Er was een mooie mengeling van Ellen-fans, vrijdagmiddagborrelaars, plaatsgenoten, een enkele schrijver, wandelliefhebbers en zelfs iemand die nog nooit van Lupko Ellen gehoord had en juist daarom mee wilde. Daarna was er koffie in café Spoorzicht.

Volgende halte: bezoek aan een Groninger herenboerderij. De boerderij zoals die beschreven wordt in de trilogie bestaat niet echt, maar sfeer proeven kon ook hier.

De enorme schuur van de boerderij maakte indruk. Volgens Lupko is de schuur van de boerderij van Ludde Menkema nog veel groter

De spoorlijn vanuit Warffum naar nog noordelijker oorden speelt in Herenboer een belangrijke rol. Op deze foto zie je in de verte een spoorwegovergang en links een bosje.

Bij die spoorwegovergang overvalt Ludde Menkema verkleed als Duitse soldaat uit de wereldoorlog de trein. We hebben dat maar niet nagespeeld, de verbeelding van woorden was al echt genoeg

Vlakbij die spoorwegovergang is dit bosje, waar Ludde Menkema zich verstopt. Ook hier las Lupko Ellen de bijbehorende passages voor.

Aan de noordzijde van het dorp begint de grote leegte van de Noordpolder. Daar ergens is in de fantasie de boerderij van Ludde Menkema te vinden. En helemaal bij de laatste dijk (nog kilometers verder) ligt natuurlijk Noordpolderzijl, het haventje waar de zeilboot van Ludde ligt.

Laatste etappe: de Spar van Warffum, tevens grootverkoper van de boeken van Lupko Ellen. En daar waren we dicht bij het huis van Lupko Ellen, waar de wandelaars nog konden genieten van mosterdsoep, iets te drinken en napraten.

Tevreden ging iedereen naar huis. Zo tevreden dat we nu al weer broeden op een wandeling met een van de andere auteurs van Uitgeverij Passage.