Toen wij naar Rotterdam vertrokken...

Dit zou bijna die flauwe mop kunnen zijn. Ken je die: van die uitgever die naar Rotterdam vertrok voor een boekpresentatie? Hij kwam niet.
Gans het raderwerk stond stil, gistermiddag. Waren daar honderd jaar geleden nog duizenden arbeiders voor nodig, thans doen we dat zonder menselijke ingrepen: een sneeuwbui volstaat. Dat zal dan wel het voortschrijden van de beschaving zijn.
Waren er in Zwolle nog kankeraars omdat we daar over moesten stappen op een stoptrein, op het overvolle Amersfoort zat de stemming er al wat beter in. Daar trof ik op het perron de al vooruit gereisde stagiaire Japke. Wij probeerden Rotterdam nog via Schiphol te bereiken. Maar onderweg belde Marcel de Jong nog met de mededeling dat hij hem niet eens lukt om vanuit Delft naar Rotterdam te reizen. Op Schiphol inderdaad geen teken van treinen die verder naar het zuiden zouden rijden. Gelukkig is het warm op Schiphol en is er veel te eten te vinden. Kantoorpersoneel hielp zelfs met schoonhouden van de eethoeken. Zij konden toch ook niet weg komen, en de avondploeg kon het werk niet bereiken. Ontwrichting verbroedert toch wel op een bepaalde manier.
Inmiddels was de boekpresentatie al in het signeerstadium beland en besloten wij om maar te proberen van Schiphol weer in Groningen te komen. Hetgeen nog redelijk goed lukte ook. Onderweg had ik genoeg te lezen. Ik ben jurylid voor een verhalenwedstrijd van de Unversiteitskrant en daar zijn aardig wat inzendingen voor binnengekomen en dat van een niveau dat een snelle schifting niet zo gemakkelijk maakt.
In feite heb ik dus gister een hele ommelandse treinreis gemaakt, om uiteindelijk op Schiphol een zak Vlaamse friet te eten. Goeie Vlaams friet, dat dan weer wel. Echt sneu was het voor Daniël Dee en voor al die andere mensen die ik graag in Rotterdam had ontmoet. Dee heeft begrip voor de overmacht. Hopelijk zijn er nog foto's gemaakt van de boekpresentatie.
Als geroepen sloeg Bert Wagendorp (de beste columnist van Nederland) vanochtend in de Volkskrant de spijker op de kop: we moeten in dit land niet zo zeuren over een beetje winterweer.

Vandaag en morgen wat filmfestivalfilms bekijken. Daar kan ik desnoods lopend naartoe.

Update: gelukkig toch nog deze foto van Van Gennep: