Eerst maar eens wat sight-seeing, bijvoorbeeld naar deze plek. Hier, aan de Kromme Waal, woonde Lupko Ellen eind jaren '80 in een woonboot.
Dat was ongeveer zo'n boot. Met het schip liep het niet zo goed af: nadat Lupko de woonboot had verkocht, zonk de schuit binnen een paar maanden, veroorzaakt door onoordeelkundig gebruik van de nieuwe eigenaar. Die liet in de winter de boel bevriezen, waarna de boot bij dooi volliep met water en naar de bodem zakte.
Na diverse omzwervingen door de stad en enkele terrasjes kwamen we dan aan het einde van de middag terecht op de burelen van de WPG. Voor een select gezelschap van thrilleruitgevers werd daar de VN-triller van het jaar bekend gemaakt: Een broze waarheid van John le Carré. Deze werd gekozen uit het beperkt aantal boeken dat vijf sterren heeft gekregen, enkel vertalingen.
Daarna konden we eindelijk de nieuwe thrillergids inzien. Lupko zocht uiteraard meteen naar de waardering voor Nachtengel.
Geen van de Nederlandstalige thrillers heeft vijf sterren gescoord; slecht zes haalde vier sterren. De positieve recensie over Ellens nieuweling eindigt met; 'De schrijver is rijp voor De Gouden Strop'. Nachtengel kan daaraan pas volgend jaar meedoen.
Op de stoep van het uitgeefkantoor showt Lupko Ellen nog even de beginpagina van het artikel over regiothrillers, waarin hij ook nog geïnterviewd wordt. Op die eerste pagina een mooie foto van Noordpolderzijl.
De Vrij Nederland Detective en Thrillergids is weer zeer lezenswaardig, zo bleek wel op de terugweg. Liefst 719 boeken worden erin besproken. Kwistig met sterren is de redactie niet. Schrijvers als Arjan Lubach, Loes den Hollander en Judith Visser moeten het met twee sterren doen, en dan zijn er nog auteurs, die we maar niet bij naam noemen, die het moeten doen met één of zelfs geen ster.
Lupko Ellen heeft dan met vier boeken toch maar mooi vijftien sterren binnengehaald.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten