Een van de leuke dingen van het vak van uitgever is dat je boeken langzaam ziet ontstaan. Een spannend moment is altijd de dag dat de uithouders in de postbus liggen. Het boek is dan al wel gedrukt, maar zit nog niet in elkaar. Die uithouders zwerven vervolgens trots door de uitgeverij. Dat levert in het geval van Van de straat van Karel ten Haaf bij menig bezoeker toch de vraag op: 'wat is dit nou weer voor boek?'
Dit wordt inderdaad een hoogst ongebruikelijke uitgave. Een paar rode draden in het boek zijn eierballen, Vaandrager en vrouwen van 50, verder is het vooral een intellectueel allegaartje aan literaire stijlen.
Om maar uit de flaptekst te citeren: 'Is wat hij [= Ten Haaf] schrijft een gedicht of een eenakter, een prozagedicht, een zkv, een dagboeknotitie of een readymade? Is het een roman of poëzie? Concreet gedicht, (porno)filmscenario of flauwe grap? Een notenapparaat of een essaybundel? Een politiek geëngageerde novelle of sciencefiction? Visuele poëzie of een illustratie? In Van de straat, dat niet voor niets de ondertitel ‘prozie / poëza’ meekreeg, daagt de schrijver op iedere bladzij de lezer uit om een standpunt in te nemen. En toch is het vlot leesbare en vermakelijke lectuur.'
De boekpresentatie is op 3 november.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten