Ruigoord mag dan per jaar meer omringd worden door industriële bebouwing, het is en blijft wel een culturele vrijstaat voor vrije vogels. Literatuur maakt daar altijd al een belangrijk onderdeel van uit. Het tijdens de Pinksterdagen georganiseerde festival Vurige Tongen is daar dan weer een van de hoogtepunten van.
Het is dan ook weer feest om pinksterzondag met een klein gezelschap in Ruigoord te mogen zijn en daar ook weer de nodige bekenden te ontmoeten. Hieronder een kleine impressie van de zondagmiddag en -avond van de festival.
Dichter en organisator Hans Plomp opent een Teejoos Theetuin een uitgebreide middag rond de Ruigoord-trofee
Winnaar van dit jaar van die trofee is Laurens van Krevlen, voormalige uitgever van Meulenhoff. Hij ontvangt de prijs vooral voor zijn jarenlang steun voor Ruigoord en voor surrealistische dichters. Rechts op de foto Yvonne van Doorn.
Simon Vinkenoog zorgde vroeger op literatuurfestivals altijd voor een enorme swing. Edith Ringnalda neemt nu de honneurs waar en dat doet ze meer dan voortreffelijk. Dus tip ik alle festivalorganisaties: boek deze vrouw.
Ook voormalig trofeewinnaar Louis Th. Lehmann kan er niet meer bij zijn. Hij kan namelijk niks meer, zelfs niet meer spreken, maar vermaakt zich aldus partner Alida Beekhuis in het rusthuis nog uitstekend met het observeren van zijn mede-bewoners. Zij leest nu zijn gedichten voor, waaronder het laatste dat hij geschreven heeft. Dat is het meest emotionele moment van de middag.
Diana Ozon is weer volop aan het toeren, en maakt daar voor een volgend boek prachtige aantekeningen over (en daar gaat ze nog een tijdje mee door, dus organisaties...). Ruigoord is voor haar een van de thuisbases. Ze geeft een gloedvol optreden en is bijzonder sterk in haar aankondigingen
En dan is het tijd voor het fenomeen Armand. Hij geeft een lang optreden dat geen moment verveelt. Hij is namelijk zeer goed bij stem, heeft prachtige liedjes en praat zijn show met groot gevoel voor humor aan elkaar.
Tot driemaal toe laat hij zien waar zijn vitaliteit vandaan komt. Niet meer uit zijn thuisprovincie Brabant echter, want daar moet je dit tegenwoordig met een wietpasje kopen en dat weigert hij.
Na het eten verplaatst he programma zich naar de theatertent. Het aanvankelijk wat matte onderdeel wordt gelukkig al snel wakkergeschud door Joost Oomen. Nog een tip voor alle festivals, deze dichter.
Later op de avond demonstreert Renée Luth waarom zij steeds vaker voor optredens gevraagd wordt.
In de auto terug blijken mijn mede-reizigers vooral gecharmeerd van de dichters van Uitgeverij Passage te zijn. Is het daarom dat ik op een wolk thuiskom?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten