Lezersactie Hellig vuur

Het Dagblad van het Noorden houdt een lezersactie met Hellig vuur. Immers: deze minithriller van Lupko Ellen verscheen het afgelopen seizoen als feuilleton in de krant. Lees in het Dagblad van het Noorden van zaterdag 31 mei hoe deze lezersactie werkt.

Maand van het Spannende Boek

Juni is de maand van het spannende boek

Wij van Uitgeverij Passage adviseren deze maand Lupko Ellen te gaan lezen.
Die schreef tot nu toe vier delen in de Ludde Menkemareeks:
deel 1: Moddergraf  (3e druk, € 12,50)
deel 2: Wraaktocht (2e druk, € 15,00)
deel 3: Herenboer (2e druk, € 15,00)
deel 4: Nachtengel (2e druk, € 18,90)

De delen zijn overigens uitstekend los van elkaar te lezen. Als we zelf eens op een markt staan, waarschuwen we de kopers altijd wel: eenmaal begonnen aan Lupko Ellen wil je meer van hem lezen.

Onlangs verscheen de minithriller Hellig vuur (€ 10,00), bescheiden van omvang, maar groots geschreven.

Verschillende boekwinkels (met name in het Noorden) hebben de boeken van Lupko Ellen mooi naast elkaar liggen. Je kunt ze ook bestellen via de website van Uitgeverij Passage. Binnen Nederland worden ze daar zonder bijkomend kosten en vergezeld van een factuur toegezonden.

Alumnus schrijft (3): Paul Gellings

De Rijksuniversiteit Groningen viert dit jaar haar vierhonderdste verjaardag. Om dit lustrum te vieren zijn er allerlei activiteiten en festiviteiten in de stad; Uitgeverij Passage viert dit feestje graag mee. Een flink aantal schrijvers uit het fonds van de uitgeverij heeft namelijk jarenlang aan de RUG gestudeerd - de universiteit speelt in sommige van hun boeken een grote rol. Genoeg reden dus om onze alumni te bestoken met vier vlijmscherpe vragen.

Paul Gellings, die tot nu toe bij Uitgeverij Passage alleen proza publiceerde,  antwoordt met twee gedichten. Dus zeg maar: 'alumnus dicht'.

HEREWEGVIADUCT

Onaangedaan verkeer gaat heen en weer. Hier

een koepelvormig paviljoen met vermoedelijk

een geheim. Daar een zee van rails waarin

perrons als pieren tasten naar een horizon.

Schilferende gevel om een raam met inzicht:

ergens nog bevindt zich, maar onbindt zich

mijn twijfelaarsmatras bevlekt en doorgelekt

van nacht en uitgewoond studentenleven.

Nu rusteloos de lichten in gezoek onststoken,

alsof er maar één vraag is die nog telt:

waar gebeuren dingen toch? Ginds in de stad

of buiten? Boven het paviljoen groeit purper

de oktoberavond dicht. Wat zich daarbinnen

afspeelt zal ons wel overstijgen.

Uit De val van verf en roest, AP, 1993.

NOORDERPLANTSOEN

Jarenlang geslenterd tussen deze met

bleekgroen noorderlicht begroeide

bulten. Betoverd door gedaanten

van het park: geraamte onder maan

in kou; hemelbed met zomerkroon;

natuur op kamertemperatuur.

En jarenlang de kerktoren oud

en grijs zien doven als een

sintel, terwijl zijn speelwerk

stierf. En wat deed ik? Voor mij

was het nooit dag, of nacht, dus

zwierf ik, zonder te ontwaken.

Uit Antiek fluweel, AP, 1997.

Voetbal en literatuur

De tijd dat we dachten dat voetbal en literatuur niet bij elkaar passen, ligt natuurlijk al ver achter ons. Niet voor niets bestaat er een blad als Hard gras. Zelf ben ik ook bepaald geen voetballiefhebber, maar wel een liefhebber van verhalen, zeker als ze in boekvorm verschijnen. Dus genoot ik al erg van De dronken rechtsbuiten en andere helden uit het amateurvoetbal van Herman Sandman (dit boek is overigens binnenkort weer leverbaar). Hierin ging het niet over de winnaars, maar over de verliezers, de underdogs, de klungelende amateur.

Volgende week verschijnt FC Hopeloos, waarvoor Sandman het feuilleton dat hij schreef voor tweenul omwerkte tot een roman. Centraal staat een voetbalteam uit de kelders van het amateurvoetbal met niet zo florissante resultaten. Het verhaal speelt in een fictieve omgeving, die gezien de door Sandman verzonnen dorpsnamen wel erg aan Oost-Groningen doet denken. In elk geval is het een omgeving waar naast het voetbal wel meer niet echt van wereldniveau is.

In Meindert Talma vond Sandman een medestander in verhalen uit de marge van het voetbal. Talma had twee jaar geleden immers al de cd Eenmaal oranje  over deels vergeten voetballegendes uitgebracht. Speciaal voor het aanstaande wereldkampioenschap maakten Sandman en Talma de Wonderlijke WK Voetbalshow.

Die gaat op het Oerol-festival op Terschelling in première. Tweemaal daags zullen de schrijvers daar optreden. Vlak daarna is de show ook in Groningen te zien, in Vera. Daar kijken ze er kennelijk ook erg naar uit, getuige deze prominente plek op de maandagenda:

Vera staat bekend om z'n eigen posters voor optredens. Willem Kolvoort maakte weer een mooie voor de show van 25 juni:

Op zaterdag 7 juni zijn Herman en Meindert te gast in het Vara-radioprogramma Spijkers met Koppen. Naast Terschelling en Groningen is hun WK-show in elk geval nog te zien in Utrecht en Amsterdam. Meer optredens zitten in de planning. Ook in het najaar toeren beide schrijvers verder met hun show. Want ook dan zijn er mooie verhalen over voetbal te vertellen.

Alumnus schrijft (2): Rosa Timmer

De Rijksuniversiteit Groningen viert dit jaar haar vierhonderdste verjaardag. Om dit lustrum te vieren zijn er allerlei activiteiten en festiviteiten in de stad; Uitgeverij Passage viert dit feestje graag mee. Een flink aantal schrijvers uit het fonds van de uitgeverij heeft namelijk jarenlang aan de RUG gestudeerd - de universiteit speelt in sommige van hun boeken een grote rol. Genoeg reden dus om onze alumni te bestoken met vier vlijmscherpe vragen. Ditmaal is Rosa Timmer, auteur van de bundels Allemansvriend en Bikiniseizoen, en de novelle Vrije ruimte, aan de beurt.

1.         Waarom zou een alumnus jouw boeken moeten gaan lezen?

Mijn boeken gaan over het studentenleven, ik denk dat veel studenten en alumni zich zullen herkennen in wat ik als argeloze student allemaal mee heb gemaakt. Het beruchte ijsblokjesspel in Cleopatra, de stress van hertentamens, scriptieangst, talloze studentendates en noem het maar op. Voor de mensen die alweer wat andere interesses hebben is het ook leuk, mijn laatste boek Bikiniseizoen en andere sores van de moderne vrouw gaat over afstuderen, samenwonen en de ware liefde. 

2.         Het thema van het lustrum is For Infinity. Is jouw werk voor eeuwig?

Haha, voor eeuwig? Het blijft voor altijd een document van hoe de studententijd in van 2005 tot 2013 (ja, zolang heb ik gestudeerd) was. Sommige dingen zullen erg veranderen, andere zaken uit het studentenleven zullen altijd hetzelfde blijven. Zoals de feesten, het leren, het nooit een stuiver op zak hebben en het ongewisse van de toekomst.

3.         Wat hoop je dat iemand denkt wanneer hij/zij over vierhonderd jaar een boek van jou leest?

'Oooh ja, dat is ook zo!' En ik hoop dat je erom kunt lachen, want het zijn boekjes waarin ik mezelf compleet voor lul zet. Ik ken geen schaamte meer zo langzamerhand en dat komt mijn verhalen ten goede ;-).

4.         Eén van de pilaren van het lustrumfeest is ambitie. Wat zijn jouw ambities voor de toekomst?

Geld verdienen met schrijven. Dat doe ik nu als journalist bij Dagblad van het Noorden maar ik zou er geen bezwaar tegen hebben als ik me ooit kon richten op alleen boeken schrijven. Maar hey, ik ben nog geen zestig dus een beetje hard werken kan geen kwaad.

Alumnus schrijft (1): Bill Mensema

De Rijksuniversiteit Groningen viert dit jaar haar vierhonderdste verjaardag. Om dit lustrum te vieren zijn er allerlei activiteiten en festiviteiten in de stad; Uitgeverij Passage viert dit feestje graag mee. Een flink aantal schrijvers uit het fonds van de uitgeverij heeft namelijk jarenlang aan de RUG gestudeerd - de universiteit speelt in sommige van hun boeken een grote rol. Genoeg reden dus om onze alumni te bestoken met vier vlijmscherpe vragen. Als eerste is Bill Mensema, auteur van de romans Doem Dada, Fietsen met Bob Dylan en Captain Liefie, en de verhalenbundel Rock 7, aan de beurt.

1.         Waarom zou een alumnus jouw boeken moeten gaan lezen?

In mijn boeken refereer ik geregeld aan het studentenleven in de stad Groningen in de periode 1978-1982, de tijd dat ik officieel als student stond ingeschreven bij de RUG. Mijn boeken gaan niet echt over het studeren aan de universiteit, over wat je in eerste instantie behoort te doen als student, maar ze zijn gebed in die tijd, in dat milieu. In Rock 7 speelt liefde in de studentenflat een rol, in Doem dada draait het om het vinden van je eigen weg zien in het leven.

Dat is iets waar iedereen op die leeftijd mee te maken krijgt, ook al telt het bij studenten net iets zwaarder. Er is immers een behoorlijke investering aan de gang qua opleiding, met aanzienlijke financiële consequenties. Een simpele carrièreswitch op die leeftijd, zo van ‘Hey, ik denk dat ik even een tijdje ga koekenbakken of onderzeeboten lassen of iets dergelijks’, kan bij studenten al gauw tot existentialistische problemen leiden.

Niet dat dat er allemaal echt toe deed voor mijn generatie, want wij kregen destijds met een zware recessie te maken. Ineens had je niets meer aan een mooie, dure opleiding, had de arbeidsmarkt helemaal geen interesse in je, kon je net als de rest (krakers & punkers & hippies) de bijstand in, terwijl de studieschuld maar aan je bleef knagen.

Het is vreselijk dat er nu een nieuwe generatie studenten opgroeit in net zo’n uitzichtloze situatie als wij begin jaren tachtig. Het is met de meesten van ons uiteindelijk wel weer goed gekomen. Je wilt niet weten hoeveel van ons allemaal ICT-er zijn geworden, zelfs alfa’s zoals ik.

Momenteel zitten zes van mijn vrienden – inmiddels allemaal 50+ – opnieuw ongewenst zonder werk. Ikzelf ook. Wat me opvalt is dat iedereen best goed gemutst is, ook al beseffen we maar al te goed dat de kans op een nieuwe job op deze leeftijd tamelijk gering is.

2.         Het thema van het lustrum is For Infinity. Is jouw werk voor eeuwig?

Absoluut niet. Ik ben gewoon een schrijver, een verteller, een mannetje van anekdotes. Elke generatie heeft zijn eigen vertellers. Mensen die verhalen vertellen die hopelijk herkenbaar & invoelbaar zijn voor anderen. Ieder mens heeft zijn eigen ding. Voor mij is dat schrijven (& autorijden).

Er zijn daarbij een paar thema´s waar ik mij verre van houd. Ik schrijf nooit over geweld & bijna nooit over seks. Wat mij betreft zijn dat zaken waarmee je altijd net iets te gemakkelijk kunt scoren. Dan scoor ik liever helemaal niet. (Wat in mijn geval helaas ook zo lijkt uit te pakken.)

Daarnaast heb ik een bloedhekel aan cultuurfilosofie, aan intellectuele ‘pissing contests’ & heel veel zogeheten hoogstaande literatuur. Of polemieken. Och, dat vond ik vroeger al zo verschrikkelijk, die kinderachtige polemieken, dat elkaar steeds maar weer de maat nemen. ´Toen & toen zei jij dit & dat, & dat zag je helemaal verkeerd!’ Al die kleinzerige ruzies van de Nederlandse literatoren onderling. Dat trieste gemuggenzift. Dat genavelstaar. Dat vond ik al toen ik student was. Dat vind ik nog steeds. Het gaat om je daden, niet om je woorden. Zie bijvoorbeeld de prachtige film ‘Return to paradise’.

Ik was altijd al het meeste geïnteresseerd in, & het meest geïnspireerd door, uitingen die het leven vieren. Daar schrijf ik dan ook over. Want dat is mijn brandstof: liefde, muziek, films, verse appels van de grond, snelwegen, een zomerse regenbui, zelfs ballet. 

Ik streef daarbij naar ‘good reads’. Daar werk ik hard aan. Ik schaaf als een dolle. Met als enig doel dat het boek leest als een trein. Natuurlijk tracht ik telkens weer zo’n goed mogelijk boek te maken. Maar het moet wat mij betreft vooral een lekker boek zijn.

Voor nu.

Voor dit moment.

Voor iedereen die (net als ik) zo’n boek op prijs stelt.

3.         Wat hoop je dat iemand denkt wanneer hij/zij over vierhonderd jaar een boek van jou leest?

Ik ben daar niet bij, dus in eerste instantie zeg ik: boeien…

Ik wil er wel wat meer over zeggen. Ik geloof sterk in wat de oude Amerikaanse indianen hier altijd over plachten te zeggen: ‘loop voorzichtig over dit land & laat geen sporen achter.’ Dat vind ik ook. Wees voorzichtig met wat je om je heen vindt, met de natuur, met de mensen, met de beesten, de vogels, de vissen, de insecten. We delen deze wereld allemaal met dezelfde reden. Daartoe zijn we op aarde. Omarm je bestaan op dat moment, maar verpest het niet. Wees een waardevolle aanvulling voor ons & je gemeenschap.  & val ons verder niet lastig.

4.         Eén van de pilaren van het lustrumfeest is ambitie. Wat zijn jouw ambities voor de toekomst?

Ambitie is net als passie een zo’n stompzinnig buzz woord.

‘Wees gepassioneerd!’

‘Wees ambitieus!’

FUCK YOU, zeg ik dan. Met hele grote letters.

Een beetje ambitie is niet verkeerd (ik wil een goede schrijver zijn, ik wil een goede koekenbakker zijn, ik wil een goede lasser zijn, etc.), maar het modieuze geblaat van tegenwoordig is vooral verschrikkelijk dom & kortzichtig. Kijk bijvoorbeeld naar de verwoestende effecten van het internet, wat dat betekent voor kleine winkeliers, wat dat betekent voor muzikanten, wat dat betekent voor het sociale gedrag van mensen, etc.

Noem het een ‘paradigm shift’ & gooi er nog wat andere – bij voorkeur cryptische – buzz woorden tegenaan, maar het is gewoon NIET onze taak de wereld efficiënt te maken. Daarvoor leven we niet. Daarvoor zijn wij niet op aarde. Als je dat denkt, dan begrijp je echt niets van het leven.

Overambitieuze mensen proberen maar al te vaak de wereld naar hun eigen goeddunken in te richten. We zagen het al bij Hitler & de Nazi’s, we zien het nu weer met de casinokapitalisten & de technocraten. Gelukkig zijn het leven & de wereld weerbarstig. Er zal op den duur een backlash komen. Ik heb geen idee hoe of wat, maar die zal er op den duur komen. Want zoals het nu gaat, is op de lange termijn niet vol te houden. Niet qua grondstoffen, niet qua milieuvervuiling, niet hoe we met elkaar & alles om ons heen omgaan.

Het zal vermoedelijk een harde terugslag worden, want ik zie niet dat de megalomanen van nu uit zichzelf aan de rem gaan trekken. Dat is het probleem met zulke ambitieuze mensen: ze blazen zichzelf zo enorm op, dat ze hun onvermijdelijke fouten nooit zullen durven toegeven. Ondertussen gaan we met z’n allen ten onder.

Dus de enige ambitie die ik nu heb is jullie te zeggen: gooi weg dat teveel aan ambitie & wees een goed mens.

Nacht van Kunst en Wetenschap

Morgen (zaterdag) weer in de binnenstad van Groningen: de Nacht van Kunst en Wetenschap.
Onze tips:
- De slag om het Noorden, gepresenteerd door Ruth Koops van 't Jagt en met tal van noordelijke muzikanten;
- Meindert Talma: doet driemaal een Kelderkoortssessie in het Groninger Museum;
- Joost Oomen: brengt tweemaal in de UB met muzikanten de Joost Oomen Revu;
- de grafische werkplaats: spelen met letters
- Klaske Oenema: met liedjes en gedichten;
- Lebowski Archievers, zijn die ook eens in Groningen.

Nieuwe serie: alumnus schrijft

De Rijksuniversiteit Groningen bestaat 400 jaar. Het eeuwfeest wordt gevierd met een uitgebreid programma, zie daarvoor hier. De viering is vorige week geopend door de koning.

Dankzij de universiteit kan Groningen zich een letterenstad noemen. Nou ja: vooral dankzij studenten en medewerkers van die universiteit. De RUG zelf kent een huisdichter en heeft jaarlijks een gastschrijver, maar dat is meestal iemand van buiten Groningen.

Omdat de universiteit zelf niet zo stilstaat bij haar belang voor het literaire leven (om maar eens wat te noemen: de tentoonstelling over het studentenleven in het Groningen Museum komt niet verder dan Mussengang), doen wij het maar. Bij Uitgeverij Passage publiceren diverse schrijvers met een band met de Groninger universiteit. Veel van die schrijvers hebben op de RUG gestudeerd, zijn dus alumni.

Op dit blog presenteren we hen in de serie Alumnus schrijft. Stagiaire Lilian Zielstra (ook nog eens de huidige huisdichter van de RUG) doet de redactie voor die serie. De komende periode komen ze op dit blog te staan.

In deze serie:
1: Bill Mensema

Vier omslagen FC Hopeloos

Bij FC Hopeloos, de eerste roman van Herman Sandman, kun je kiezen uit vier omslagen. Vandaag arriveerden de uithouders op de uitgeverij. Zo zien die er uit, dan kun je er alvast over nadenken...

De boekpresentatie is op 5 juni,  op 6 juni zal de roman bij alle belangstellende boekhandels liggen.

Prozaclub in september verder

De eerste afleveringen van de Prozaclub in café Marleen zitten erop en kunnen geslaagd genoemd worden. De komende maanden wordt het echter even stil. WK-voetbalwedstrijden en diverse optredens van de clubleden zitten deze avonden in de weg. Maar in september komt de Prozaclub weer terug. Wederom elke derde woensdag van de maand. De eerste Prozaclub na de zomer is dus op 17 september.

Hou intussen wel de website van café Marleen in de gaten, want er zitten wel wat verrassingsactiviteiten in de planning. En natuurlijk ben je welkom bij de andere activiteiten van de leden van de Prozaclub, zoals de boekpresentatie van FC Hopeloos en de Wonderlijke WK Voetbalshow.

Paul Gellings schrijft de morfinetrilogie

Verbrande schepen en Augustusland, de twee laatste romans van Paul Gellings, behandelen allebei een ziektegeschiedenis waarin morfine een belangrijke rol speelt. Intussen schrijft Gellings aan een nieuwe roman en hij besefte dat morfine er weer een beslissende rol in gaat spelen. Het boek in wording bleek vanwege zijn medische achtergrond – en de aanwezigheid van morfine – naadloos aan te sluiten bij Verbrande schepen en Augustusland, die met terugwerkende kracht een veel grotere samenhang vertoonden dan Gellings ooit had gedacht. Deel I en Deel II dus, van De morfinetrilogie.

Een kleine recapitulatie. Verbrande schepen gaat over schrijver-journalist Tijl Kramer die na een in meer dan een opzicht rampzalige diagnose terugkijkt op zijn leven en zijn liefdes. Als pijnbestrijding slikt hij morfinetabletten. Omdat hij niet weet hoe hij zijn gezin moet vertellen wat er aan de hand is, gaat hij op zoek naar zijn oude psychiater Baruch Cardozo, een avontuurlijke zoektocht die hem naar de oude haven van Marseille voert. Daar doet hij een verbijsterende ontdekking…

Augustusland vertelt het verhaal van Esmee, de ernstig zieke vrouw van de hoofdfiguur. Ook zij krijgt morfine, die in haar geval een zeer ongebruikelijk effect blijkt te hebben. Terwijl haar man achter dreigt te blijven met twee kleine kinderen, bevindt Esmee zich in een andere dimensie. Ze wandelt door een lieflijk landelijk gebied en voert gesprekken met een geheimzinnige stem. Net als Tijl Kramer in Verbrande Schepen wacht haar aan het einde van haar queeste een grote verrassing…

En deel III, waar gaat dat over? Nog meer dan in de eerste twee delen zal hier een ernstig geval van medisch misdragen centraal staan. We kunnen alvast verklappen dat het zeker zo indringend zal zijn als Verbrande Schepen en Augustusland en dat het met allebei veel gemeen heeft, maar het is moeilijk opening van zaken geven over een nog onvoltooide roman, en een definitieve titel is er evenmin. Volgend jaar zal het derde deel verschijnen. Voor die tijd kan iedereen nog kennismaken met de eerste twee delen.

Meer nieuws bij Paul Gellings zelf. Daar plaatst hij ook geregeld nieuwe berichten.

Dichter in de tuin 2014

Op zaterdag 24 mei is rond Museum De Buitenplaats in Eelde de tweede editie van Dichter in de tuin. Er zijn liefst twintig optreden dichters, waaronder Ton en Kasper Peters, Joos Oomen, Karel ten Haaf, Pauline Sparreboom en Williem Jan Dijk. Aanvang 11.00 uur. Lees alle informatie hier.

Uitgeverij Passage is ook aanwezig met een boekenstand.

Boekpresentatie FC Hopeloos

Donderdagavond 5 juni presenteren we FC Hopeloos, het romandebuut van Herman Sandman bij boekhandel Godert Walter. Iedereen is van harte welkom hierbij aanwezig te zijn. Deze boekhandel is sympathiek, maar niet zo heel groot. Je moet je dus wel verplicht aanmelden via info@godertwalter.nl

Kun je er niet bij zijn, reserveer dan alvast een exemplaar bij Godert Walter, bij een andere boekhandel of bij Uitgeverij Passage. Vanaf 6 juni ligt FC Hopeloos overal te koop.

Film Renée Luth nu landelijk

In maart ging hij in première op het filmfestival in Assen: de gefilmde documentaire 'Jonge dichters van het Noorden', gemaakt door Renée Luth. Samen met de oudere film over De dichters uit Epibreren wordt deze film nu landelijk uitgezonden.

Stichting Beeldlijn meldt:

Cultura 24 zendt Bliksem en Betonrot en Jonge Dichters van het Noorden uit
 
Cultura24, het digitale broertje van de NTR, zendt in juni twee Beeldlijn documentaires uit in het kader van Poetry International Rotterdam. Dit poezie festival vindt plaats van 10 juni tot en met 14 juni 2014.  Hier ontmoeten dichters van over de hele wereld elkaar voor de 45ste editie van Poetry International Rotterdam. De film Bliksem en Betonrot wordt 10 juni uitgezonden en de documentaire Jonge Dichters van het Noorden op 12 juni 2014 op het digitale kanaal van de NTR. Bliksem en Betonrot verbeeldt de ontstaansgeschiedenis van Dichters uit Epibreren met Bart FM Droog, Tjitske Hofman en Jan Klug. Jonge Dichters van het Noorden portretteert de dichters Joost Oomen en Pauline Sparreboom.

Wie Cultura 24 niet op de tv heeft, kan het programma  via internet volgen.

Prozaclub met gast uit Utrecht

In vier aflevering heeft de Prozaclub zijn verdiensten bewezen. Het publiek weet de maandelijkse show te vinden en te waarderen, de vier vaste deelnemers (allen auteur bij Uitgeverij Passage) hebben ook hun draai gevonden. In willekeurige volgorde treden op:

• Herman Sandman en Rosa Timmer: beiden met columns, scherp op de snede, eerlijk en humoristisch. Het wordt tijd dat deze beide schrijvers een gezamenlijk project starten;
• Meindert Talma leest elke aflevering voor uit zijn nieuwe roman-in-wording, het tweede deel van Nederlands Onbekendste Popster (en dat behoeft dus geen verdere aanbeveling)
• en dan weet Bill Mensema elke keer het publiek weer te ontroeren met een begeesterd verhaal, waarin hij het publiek op poëtische en soms bijna bezwerende wijze naar het huidige tijdsgewricht laat kijken.

Komende woensdag is de nieuwe aflevering van de Prozaclub, want het is de derde woensdag van de maand. Gastschrijver van de maand is Bernhard Christiansen van de Vorlese Bühne uit Utrecht.

dus: woensdag 21 mei: Prozaclub, café Marleen, Kleine Pelsterstraat 7, Groningen; aanvang 20.30 (stipt!); entree gratis

Openlucht Literair Café

Komende zondag is in het Noorderplantsoen in Groningen voor de tweede maal het festivalletje Noorderburen. Bedrijven, kunstenaars en zzp'ers uit de omgeving van het Noorderplantsoen presenteren zich op een markt. Uitgeverij Passage doet iets speciaals: zij heeft die middag een Openlucht Literair Café.

Het eendaagse Openlucht Literair Café zal worden ingericht met meubels (waaronder boekenkasten) van Mamamini, ook een buur van het plantsoen. Uitgeverij Passage stalt daar haar boeken in uit. Om te bekijken, te lezen, te kopen. Bovendien zijn er optredens. Bill Mensema, Ronald Ohlsen, Joost Oomen en Lilian Zielstra zullen voor lezen uit eigen werk. deze voorleessessie zijn om 15.00 en 16.00 uur.

Optreedschema:
15u: Bill Mensema & Joost Oomen
16u: Ronald Ohlsen & Lilian Zielstra

Zo zag het er vorig jaar voor aanvang uit:

Het was toen (eind mei) bitter koud. Dit jaar belooft het een heel wat aangenamere zondag in het park te worden. Op de markt zijn bescheiden versnaperingen te koop.

Noorderburen duurt van twaalf tot vijf rond de Speelweide in het Noorderplantsoen en is voor iedereen gratis toegankelijk.
Kijk ook  naar de lijst met deelnemers.

Thriller van de week

Nachtengel van Lupko Ellen is Thriller van de week bij Crimezone: http://www.crimezone.nl/web/Thriller/9789054522720_Nachtengel.htm

Het boek is momenteel in herdruk, maar er zijn nog exemplaren te bestellen bij de uitgeverij (klik op bovenstaande link).

Meindert Talma in Geschiedenisquiz

In 1997 was Meindert Talma al quizkandidaat bij Twee voor twaalf. Dat liep toen niet zo goed af, maar gaat wel een hilarisch hoofdstuk in zijn volgende roman opleveren (zoals al gehoord bij de Prozaclub).

Op Hemelvaartsdag zit Talma in de Grote Geschiedenisquiz, ditmaal op uitnodiging. Hij zit in een team van ex-geschiedenisstudenten. Uitzending 29 mei, 20.25 op Nederland 2.

In het spoor van Vincenzo Bellini

In Laatste reis beschrijft Anton Brand hoe hij de thuisvaart van het stoffelijk overschot van de componist Vincenzo Bellini nareist. Tegelijkertijd vertelt hij hoe bij hemzelf de liefde voor opera is ontstaan.

Over dit onderwerp is heel veel meer te vertellen dan in de roman past. Daarom is er nu bij Rock Ink een (gratis) e-book verschenen onder de titel In het spoor van Vincenzo Bellini. Daarin kun je heel wat meer achtergronden kun nalezen en beluisteren.

Lees dit alleen al vanwege het bijzonder sympathieke Woord vooraf dat rocker Bill Mensema schreef over de operaliefde van Anton Brand.

Record aantal bezoekers WOI-gedenkplekken Westhoek

Dit jaar is het honderd jaar geleden dat de eerste wereldoorlog uitbrak. Mede daarom ontstaat er grote belangstelling voor de herdenkplekken van die grote oorlog, nu ook in Nederland. Een van die gebieden is de Westhoek in Vlaanderen, zeg maar Ieper en omgeving. Inderdaad is daar nog veel indrukwekkends te bezichtigen. Jacob Moerman schreef er een informatieve en leesbare gids over: De Grote oorlog in herinnering. Dit boek wijst je de weg naar de belangrijkste te bezoeken herinneringsplekken en geeft er vooral ook de achtergronden bij. Ter plekke hebben ze overal folders die je op praktische manier verder wijzen.

Vandaag ontvingen we van Toerisme Vlaanderen dit persbericht:

Recordaantal WOI-bezoekers in Westhoek voor herdenking


In 2013 bezochten 415.500 bezoekers uit binnen- en buitenland minstens één WOI-site in de Westhoek. Dat is 16 procent meer dan in 2012. 56 procent van die WOI-bezoekers komt uit het buitenland. Het gaat dan vooral om Britten en Nederlanders. Nooit eerder bezochten zoveel bezoekers de oorlogssites in de Westhoek. Dat blijkt uit cijfers die Westtoer, de toeristische dienst van de provincie West-Vlaanderen, vandaag bekendmaakte.

Het aantal bezoekers werd door Westtoer berekend door op 10 sleutelsites (belangrijke musea en begraafplaatsen) de bezoekers te registreren en in kaart te brengen. De 10 sites samen noteerden 1.265.000 bezoekers. Gemiddeld bezochten die bezoekers 3 sites. Het aantal unieke bezoekers komt daarmee op ruim 415.000.

De groei in vergelijking met 2012 zit vooral bij de buitenlandse bezoekers, wat wijst op een toenemende internationale belangstelling voor de herdenking van WOI.  Maar liefst 56 procent van de WOI-bezoekers komt uit het buitenland. De Britten zijn hier met 154.700 of 37 procent het sterkst vertegenwoordigd. Voor hen maken veel oorlogssites deel uit van hun eigen erfgoed. Maar ook bezoekers uit Nederland (47.100 of 11,3 procent) laten zich niet onbetuigd. 44 procent van de WO-I bezoekers (183.200) komt uit eigen land. Opvallend voor die binnenlandse bezoekers is dat 95 procent van hen uit Vlaanderen komt.

De meest bezocht sites zijn Tyne Cot Cemetery, de Menenpoort en het In Flanders Fields Museum. Daarnaast bezoeken Britse bezoekers vooral de Duitse begraafplaats in Langemark, Essex Farm Cemetery en het Canadian Memorial Sint Juliaan.

De individuele WOI-bezoeker is gemiddeld 47,2 jaar oud, een verjonging in vergelijking met 2006 toen de gemiddelde leeftijd nog 51,2 jaar bedroeg. Vooral de medioren (50- tot 64-jarigen) zijn sterk vertegenwoordigd. Gemiddeld besteden de WOI-bezoekers 95,55 euro per persoon, goed voor een totale omzet in de Westhoek van rond de 40 miljoen euro.

Opvallend is ten slotte de tevredenheidsgraad van de bezoekers. Ruim 85 procent van de bezoekers toont zich uiterst of zeer tevreden over zijn bezoek aan de WOI-sites en apprecieert heel sterk het respect dat betoond wordt voor het WOI-erfgoed. Bij de Britten stijgt die tevredenheidsgraad zelf tot 95 procent.

muzikale en literaire zondag

Op 4 mei in het Stadspark,  Groningen: